 | ||
 | دست نوشته و شخصیت (قسمت دوم) | |
دست نوشته و شخصیت قسمت دوم (Graphology)
غلامرضا طاهریان
مدرس انجمن خوشنویسان ایران – شعبه سمنان کودکان و فطرتکودکان به علت فطرت پاکیزه و نزدیکی با طبیعت و جهان هستی در انتخاب رنگ ها بسیار سالم ، طبیعی و ساده عمل می کنند . بیشتر از رنگ های آبی ، زرد ، قرمز ، سبز و دیگر رنگ های شاد که رنگ و بوی زندگی و طبیعت دارند استفاده می کنند . از رنگهای تیره و تلخ به طور طبیعی پرهیز می کنند مگر اینکه درون کودک دچار ناهنجاری شده باشد . بنابراین گزینش رنگ ها در نقاشی کودکان می تواند به عنوان یک نشانه ی مهّم مورد مطالعه قرار گیرد . نوع رنگ ها می تواند نشانگر صحت و سلامت روح و روان کودکان و یا بیماری آنان باشد . هم این موضوع در طرح ، شکل و سمبل هایی که کودکان در نقاشی خود استفاده می کنند قابل تعمیم و مطالعه است . کودکانی که همواره از خورشید ، درخت ، گل ، خانه ، مادر و .... استفاده می کنند از نظر شخصیتی و روانی بی تردید متفاوت با کودکانی هستند که در نقاشی خود غالباً از اره ، چاقو ، توپ و تانک و مسلسل استفاده می کنند . برخی از کودکان بیشتر از خطوط منحنی و دوردار استفاده می کنند و بعضی از خطوط تیز و زاویه دار . بسیاری از کودکان بیشتر از رنگ های شاد استفاده می کنند و بخشی دیگر از رنگ های تیره و تار . گروهی رنگ های گرم را دوست دارند و دسته ای رنگ های سرد . بنابراین تمام این تفاوت ها می تواند به عنوان ویژگی شخصیتی و روانی کودک مورد ارزیابی قرار گیرد . جامعه و رنگ هادر سطح گسترده می توان افراد یک جامعه را از طریق رنگ ها مورد مطالعه و بررسی قرار داد . جامعه ای که بیشتر از رنگ های تیره و خنثی استفاده می کند از نظر روحی و روانی با جامعه ای که از رنگ های شاد استفاده می کند کاملاً متفاوت است. رنگ های شاد به زندگی می اندیشند و شادابی طلب می کنند و رنگ های تیره به غم و اندوه می اندیشند و مرگ را می طلبند . مکانیزم انتخاب رنگ ها در یک جامعه بر خلاف دنیای کودکان خیلی ساده نیست و گاه دچار پیچیدگی هایی می شود که کار مطالعه و بررسی را مشکل می کند . جامعه ای که از رنگ های تیره استفاده می کند و یا در این رنگ ها احساس رضایت و راحتی می کند جامعه ی بیماری است . این جامعه از شادی و زندگی فاصله گرفته است ؛ بی رمق و غمگین است ، افسرده است و در حوالی مرگ پرسه می زند . رنگ های تیره از نقطه نظر روانی نشانه ی غم و اندوه هستند و به همین جهت عموماً در عزاداری از این رنگ ها استفاده می شود . کاربرد رنگ های تیره در جای خود یک معلول است، علل اساسی را باید در جای دیگر دنبال کرد . حضور این رنگ ها در جوامعی که دچار انقلاب و جنگ و خونریزی می گردند بسیار طبیعی است حوادث غیرمترقبه ی طبیعی نیز مثل زلزله ، سیل ، طوفان ، آتشفشان ها ، طاعون و بیماری های مسری دیگر که منجر به تلفات جانی و مالی فراوان می گردد می تواند جامعه را به سوی نا امیدی و افسردگی بکشاند و رنگ های تیره را وارد صحنه کند . حضور این رنگ ها در چنین شرایطی طبیعی می نماید امّا آنچه که غیر طبیعی و خطرناک است ، ادامه ی این روند می باشد . جامعه ای که به بلا و مصیبت مبتلا می شود و پیوسته مرگ و بیماری را تجربه می کند دچار نوعی دل مردگی می شود و دل مردگی ، رنگ مردگی را به دنبال خواهد داشت و رنگ مردگی دلمردگی را و این دور باطل ادامه خواهد یافت . برای شکستن این دور باطل می توان از تغییر رنگ ها شروع کرد . می توان به بچه ها اقتدا کرد . می توان به چیزهای خوب زندگی ، آینده ، زیبایی و شادی فکر کرد . در پایان این بحث و در یک جمع بندی کلی شایسته است به دلایل زیر از رنگ های تیره استفاده نگردد :
شکل گیری دست نوشتهعوامل بی شمار درونی و بیرونی صورت می گیرد . اوج تغییر با شروع هیجانات در دوره بلوغ صورت می گیرد حدود سن ده تا پانزده سالگی . در دخترها کمی زودتر و پسرها کمی دیرتر. بعد از دوره بلوغ و نوجوانی این تغییرات کاهش یافته تا سن جوانی که با شکل گیری شخصیت افراد، دست نوشته آنها نیز شکل گرفته و ثابت می گردد و تا پایان عمر معمولاً تغییر نمی کند ؛ مگر در شرایطی که شخصیت افراد تغییر کند . تعریف گرافولوژیگرافولوژی از ترکیب دو واژه « گراف » به معنای نوشتن که واژه ای است یونانی و « لوژی» که به معنای علم و دانش است به وجود آمده است . معادل فارسی گرافولوژی می تواند « خط شناسی» باشد . گرافولوژی از طرفی علم است و با علوم تجربی به ویژه روان شناسی سر وکار دارد و از آن ها مدد می گیرد و از طرفی فن و مهارت است که به تجربیات فراوانی نیاز دارد . گرافولوژی وارد حوزه هنر نیز می شود . در واقع روان شناسی یک رشته ی بین رشته ای است . همان طورکه پیش تر ذکر شد خط و دست نوشته به منزله رفتار است و هر رفتاری می تواند برون فکنی تمایلات درونی باشد . امیال درونی انسان در طول زندگی با عوامل بسیاری همراه و تبدیل به ضمیر خود آگاه و ناخودآگاه می شوند. دست نوشته به عنوان یک رفتار در شرایطی مناسب می تواند درون انسان را نمایان کرده ، بعضی از رگه های شخصیتی او را آشکار کند . گرافولوژی به مجموعه ی علوم ، تکنولوژی ، ابزار و روش هایی گفته می شود که به بررسی و مطالعه ی دست نوشته ها می پردازد . آنها را تجزیه و تحلیل می کند و در نهایت نظر خود را درباره ی خصوصیات شخصیتی و روانی فرد بیان می کند. تاریخچه ی گرافولوژیپیشینه ی تحلیل دست نوشته به چین باستان و هند می رسد . به هزاران سال قبل از میلاد مسیح . از کنفسیوس نقل است : "دست نوشته می تواند بدون اشتباه نشان دهد که آیا یک فرد روشنفکر آن را نوشته است یا یک فرد عامی ." ارسطو فیلسوف یونانی گفته است : " کلماتی که می گوییم رمز تجربه ی ذهنی ماست و واژه های نوشته شده رمز کلمات گفته شده هستند . همان طوری که صدای انسان ها شبیه یکدیگر نیست نوشته های آنها هم یکسان نیست" . امّا اولین کسی که به طور جدی به خط شناسی پرداخت و نتیجه ی مطالعات خود را در سال 1622 میلادی با ماشین چاپ منتشر نمود شخصی بود ایتالیایی به نام" کامیلو بالدی" (millo Baldi ( . در آغاز قرن نوزدهم یک آلمانی بنام " لاواتر" ((Lavater و چند فرانسوی بنام های " ادوارد هوکارت " (Edovard Hocqvart ( و " آبه فلاندرین " ( Abbe Flandrin ( هنر تفسیر و تحلیل دست نوشته را توسعه دادند امّا در نیمه ی دوم قرن نوزدهم ( سال 1875) یک راهب بزرگ فرانسوی بنام "جین هایپولیت میکون"( Jean Hyppolyte Michon ) برای اولین بار از واژه ی گرافولوژی (Graphology ) استفاده کرد . بعدها این علم تمام کشور های اروپایی را در نوردید و وارد امریکا شد . امروزه گرافولوژی در بیشتر کشورها امری شناخته شده و قابل استفاده است . در بعضی از کشورها انجمن های گرافولوژی تأسیس شده اند . مدارس و دانشگاه هایی هستند که گرافولوژی را به عنوان یک رشته ی تحصیلی در برنامه ی آموزشی خود قرار داده اند. کتب و فرهنگ لغات متعددی در این زمینه چاپ و منتشر شده است . در آمریکا روز سوم ژانویه " روز ملی گرافولوژی" نام گذاری شده است .
ادامه دارد ... | ||
لینک مطلب :https://madresehnews.com/fa/16019 | ||
| برچسب ها :گرافولوژی غلامرضا طاهریان دست نوشته خوشنویسی | ||
| تاریخ انتشار :شنبه 9 بهمن 1395 | ||