غلط دیکته‌ای در بازار پوشاک بچه مدرسه‌ای‌ها
این روزها بازار خرید پوشاک و لوازم‌التحریر داغ است؛ بچه مدرسه‌ای‌ها با ذوق و شوق اجناس را نظاره می‌کنند و در این میان آنچه را که نظرشان را جلب کرده است، به خانواده نشان می‌دهند.
شاید در میان این تکاپو، حواس بزرگترها به نوشته‌هایی که مغازه‌داران برای جلب توجه مخاطبان‌شان بر روی شیشه و جلوی مغازه نصب کرده‌اند، نباشد اما کوچکتر‌ها با تمام بازیگوشی‌هایشان به همه آنها توجه دارند.
جلوی یک بوتیک، روی یکی از مانکن‌های کوچک که لباس بچه محصل‌ها را به تن دارد، متنی با عنوان «پیراهن و و شلوار مدارس» برای جلب توجه خانواده‌های دارای دانش‌آموز وجود دارد.
یک دانش‌آموز دبستانی که چند دقیقه‌ای است با کلمات نوشته شده کلنجار می‌رود و در نهایت هم به نتیجه‌ای نمی‌رسد، رو به مادرش می‌گوید: « مامان اینجا چی نوشته؟ پیراهن و شلوار چی؟»
مادر لبخندی می‌زند و به متن نگاه می‌کند و پاسخ می‌دهد: «پسرم نوشته پیراهن و شلوار مدارس موجود می‌باشد.»
پسر بچه دوباره به متن نگاه می‌کند و می‌گوید: «نه مامان، این مدارس نیست، مدراس است»
مادر اینبار خنده‌اش می‌گیرد؛ در حالی بر سر پسر کوچکش دستی می‌کشد، جواب می‌دهد: «پسرم غلط نوشته است.»
پسر بچه نیز خنده‌اش می‌گیرد و در حالی که دست مادرش را گرفته و به درون مغازه می‌کشد، می‌گوید: «بیا، مامان بگیم که درستش کنند، غلط نوشتن خیلی بده »
مادر سر پسرش را به موضوع دیگری جلب می‌کند و بدون اینکه به مغازه‌دار حرفی بزند، از جلوی بوتیک عبور می‌شوند.
دقایقی بعد توجه کودکی دیگر به این جمله جلب می‌شود ولی جذابیت‌های خرید، او را به سمت دیگری می‌کشاند؛ بزرگترها هم گاهی توجه می‌کنند اما بی‌تفاوت از کنار آن می‌گذرند؛ راستی چرا هیچ‌کس به مغازه‌دار نمی‌گوید که غلط دیکته‌ای دارید؟
