مافیا اجازه حذف کنکور را نمی دهد

نمایندگان مجلس هشتم سال86 قانون حذف کنکور را تصویب کردند ولی به علت ناهماهنگی دستگاه های ذیربط به ویژه وزارتخانه های آموزش و پرورش و علوم به سرانجام نرسید. پس از آن نمایندگان مجلس نهم عزمشان را جزم کرده اند تا کنکور ورودی دانشگاه ها به شیوه کنونی را حذف کنند و سوابق تحصیلی داوطلبان جایگزین شود. براساس مصوبه سال91 نمایندگان مجلس آخرین کنکور به شیوه کنونی باید سال۹۳ برگزار می شد و از سال۹۴ باید تأثیر سوابق تحصیلی داوطلبان برای ورود به دانشگاه ها به صورت پلکانی افزایش یابد تا پس از 5سال دست کم ۸۵درصد در پذیرش دانشجو در دانشگاه ها لحاظ شود. درباره سرنوشت کنکور در ایران با مهدی نوید ادهم، دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش گفت وگویی انجام داده ایم.

•برخی می گویند آموزش و پرورش هم منافعی در حذف نشدن کنکور دارد. گواه آنها آموزشگاه های علمی آزاد و برگزاری کلاس های خصوصی است. موضع شفاف شما در این باره چیست؟

 

اتفاقا ما مدافع سرسخت حذف کنکور به شکل فعلی هستیم.آن چیزی که اکنون تحت عنوان کنکور در جامعه مطرح شده روشی است برای گزینش و پذیرش دانشجو اما متأسفانه این کنکور از زوایای مختلف آموزشی، فرهنگی و تربیتی برای آموزش وپرورش مشکل ساز شده است. مشکل آموزشی این است که یادگیری را به نخستین لایه یادگیری تقلیل داده است. دانش آموزان موفق در این عرصه آنهایی هستند که سرعت انتقال آموخته های قبلی و تست زدن را دارند و نه کسانی که درس و مطالب را عمیق تر و دقیق تر فهمیده اند و تفکر نقادانه و پرسشگری دارند. پس آنهایی موفق ترند که روش ها و فنون تست زنی را آموخته اند و همچنان حافظه محوری تقویت می شود و نه یادگیری. از نظر فرهنگی و تربیتی هم تنها در حیطه شناختی و حافظه مؤثر است و ابعاد دیگر وجودی دانش آموزان و فعالیت های آموزش و پرورش را نمی تواند بسنجد.

•پس اسم شما را در ردیف مخالفان کنکور بنویسیم؟

 

بله، حتما! من بارها گفته ام برگزاری کنکور به شیوه کنونی برای آموز ش و پرورش آسیب زاست. این کنکور برای آموزش و پرورشی که قرار است براساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش متحول شود مانع جدی است. اگر ما نتوانیم این روش سنجش و پذیرش دانشجو را تغییر بدهیم، نباید امید داشته باشیم که سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که مصوب شوراهای عالی آموزش و پرورش و انقلاب فرهنگی و مورد تأیید مقام معظم رهبری است عملیاتی شود. بدون تغییر این شیوه، تنها بخشی از سند تحول عملیاتی می شود، برای مثال دوره ابتدایی 5ساله، 6ساله خواهد شد اما تا زمانی که کنکور به روش کنونی باشد، آموزش و پرورش باید لنگان لنگان به سمت تحول بنیادین برود.

•خب،تکلیف رقابت چه می شود؟ بالاخره باید از میان متقاضیان بهترین ها را انتخاب کرد!

 

باید این روش تغییر کند. البته گسترش کمی دانشگاه ها هم راه را برای تحقق این هدف بازتر کرده است.اکنون اغلب دانشگاه های دولتی و غیردولتی صندلی خالی دارند و در بسیاری از رشته ها بدون کنکور دانشجو پذیرش می شود. بر اساس آخرین آماری که دارم اکنون رقابت اصلی که دوستان ما مدعی هستند برای انجام آن و توسعه عدالت آموزشی از شیوه کنکور برگزار می کنند، حداکثر برای تصاحب 10هزار صندلی در برخی رشته های خاص در دانشگاه های برتر است. ما اعلام کرده ایم اگر شما می خواهید 10هزار نفر دانشجو گزینش کنید ما 30هزار نفر معرفی می کنیم و شما 10هزارنفر را انتخاب کنید.

•گزارش های غیررسمی از گردش مالی چند صد میلیارد تومانی بازار کنکور می گویند و بعید به نظر می رسدکسانی که سود می برند از این بازار چشم پوشی کنند.

 

شک نکنید که پشت قضیه حذف نشدن کنکور، اقتصاد کنکور است. الان کنکور به صنعت تبدیل شده و مافیای کنکور در کشور شکل گرفته است و سودجویان حاضر نیستند از سود هنگفتی که از این طریق نصیب شان می شود به سادگی چشم پوشی کنند. 2سال پیش ما برآورد کردیم گردش مالی کلاس های کنکور، این نوع آموزش ها و انتشار کتاب های کنکور حدود 7هزار میلیارد تومان بود درحالی که وزارت آموزش و پرورش در همان سال 15هزار میلیارد تومان بودجه داشت. انتظار ما از رسانه ها این است که فضایی در جامعه به وجود بیاورند که این مسائل در یک محیط کاملا علمی و فارغ از تغییر دولت ها بررسی کارشناسی شود. باید یک راه حل مطلوب ارائه شود تا همکاران عزیز ما در آموزش عالی هم به هدفشان برسند. آنها هم باید بتوانند در یک انتخاب عادلانه بهترین دانشجویان را انتخاب کنند و از طرفی آسیب های کمتری برای ما هم به دنبال داشته باشد.

•شما چه پیشنهادی دارید؟

 

از نظر بنده فرمولی که صد درصد صحیح باشد و هیچ عیبی نداشته باشد وجود ندارد. هرکدام از روش هایی که ارائه می شود معایب و ویژگی هایی دارد و روشی باید انتخاب شود که کمترین آسیب را دارد. آسیب پذیری روانی کنکور نه تنها در دوره پیش دانشگاهی و دبیرستان که به دوره های راهنمایی و ابتدایی هم رسیده است. خانواده ها نیز باید دراین باره با دید بازتری عمل کنند. اکثر خانواده ها با وجود مشکلات مالی برای کلاس های کنکور فرزندان خود هزینه های هنگفتی می کنند درحالی که نمی دانند شرکت در این کلاس ها برابر با قبولی در کنکور نیست.

•براساس قانون در پذیرش دانشجو تأثیر سوابق تحصیلی سالانه به صورت صعودی است و پس از 5سال دست کم 85درصد ظرفیت پذیرش بر مبنای سابقه تحصیلی خواهد بود، اما باز هم در کنکور سال آینده تأثیر سوابق تحصیلی بدون هیچ افزایشی 25درصد است. برخی علت را نابسامانی سوابق تحصیلی و استاندارد نبودن امتحانات نهایی بیان می کنند، زیرا مسئولیت ارائه سابقه تحصیلی دانش آموزان و متقاضیان بر عهده آموزش و پرورش است، نظر شما چیست؟

 

این موضوع را باید نمایندگان محترم مجلس دنبال کنند که چرا وزارت علوم طبق مصوبه آنها اقدام نمی کند. اینکه برخی می گویند سوابق تحصیلی در آموزش و پرورش بسامان نیست، به کنکور هم می توان اشکالات این چنینی گرفت. اگر نگاه اجرای قانون باشد باید به آن سمت حرکت و در کنار سرمایه گذاری، موانع را نیز برطرف کرد. این منطقی نیست که به دلیل وجود یک اشکال کل قانون را کنار بگذاریم. اکنون اطلاعات تحصیلی حدود 8 میلیون دانش آموز روی بانک اطلاعاتی آموزش و پرورش موجود است. البته امکان دارد مثلا 2مورد از امتحانات آموزش و پرورش هم مشکل داشته باشد که من آن را نفی نمی کنم، ولی هیچ کدام اینها نباید مانع اجرای قانون مصوب مجلس که در چالش جدی به تصویب رسید، بشود.

•کنکور غیرعادلانه است

 

کنکور به عدالت آموزشی آسیب وارد می کند. افرادی از این سد می گذرند که به کلاس های کنکور و معلمان کنکور دسترسی داشته باشند و اکثر دانش آموزان مدارس عادی و مناطق محروم از این امکانات محروم هستند، پس رقابت ناعادلانه ای بر کنکور حاکم است. تعیین تکلیف سرنوشت تحصیلی و شغلی دانش آموزان با یک امتحان چند ساعته و محدود که پیش از محتوا، سرعت و مهارت تست زنی بر آن حاکم است، هیچ توجیه علمی و کارشناسی ندارد.