اسلحه محافظ جان معلمان سیستانی می شود؟

کشته شدن پنج معلم در سیستان و بلوچستان جامعه را ناراحت کرد و بحث ها و نظریه های زیادی برای محافظت بیشتر از این قشر مطرح شد اما یک سئوال مهم پیش می آید و آن این است که آیا اسلحه که خود جان می گیرد می تواند از فرهنگ و فرهنگی حفاظت کند؟

 

در جنوب شرقی ترین منطقه ایران در نقطه صفر مرزی، در استان سیستان و بلوچستان، جایی که کلاس های دانش آموزانش به زیبایی کلاس های درس دانش آموزان پایتخت نیست اما به درس خواندن در میان کپر هم راضی هستند. آنها سودای مدارس هوشمند، تبلت و موبایل دانش آموزی در سر ندارند و در ابتدای هر سال تحصیلی به فکر لوازم التحریر لوکس نیستند اما گویی تروریست ها قصد دارند همین موقعیت ناچیز را هم از آنها بگیرند.

 

از ابتدای سال تاکنون پنج فرهنگی این استان مانند عیسی شهرکی اصیل، جواد نوروزی، رضا سرگزی، کمال گمشادزهی و یک معلم خانم در مناطق جنوبی سیستان و بلوچستان به دلیل حملات مسلحانه جان خود را از دست داده اند که از این حمله های تروریستی چهار حادثه در شهرستان سراوان و یک حادثه در شهرستان سرباز رخ داده است.

 

این شهرستان بیش از ۲۰۰ کیلومتر مرز زمینی مشترک با کشور پاکستان دارد و در ۳۴۵ کیلومتری زاهدان (مرکز استان سیستان و بلوچستان) است.

 

اما این معلم و دانش آموز کشی فقط به ایران محدود نمی شود، چند کیلومتر آن طرف تر شبه نظامیان طالبان به یک مدرسه در پیشاور پاکستان حمله کردند و 131 دانش آموز را کشتند. عملیات تروریستی پیشاور و کشته شدن دانش آموزان نه تنها والدین آنها بلکه تمام مردم پاکستان و جهان را شوکه کرد.

 

به گفته سردار رحیمی فرمانده انتظامی استان سیستان و بلوچستان برخی عاملان قتل این پنج معلم شهید پس از دستگیری درباره علت این اقدامشان گفته اند دستور این بوده که باید تمام معلمان از اینجا بروند.

 

حمیدرضا کفاش معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش و پرورش نیز بعد از اتفاق سوم به سیستان وبلوچستان رفت و جلساتی با مسئولان امنیتی و آموزشی این استان داشت.

 

وی که به نمایندگی از وزیر آموزش و پرورش و برای رسیدگی به این اتفاقات به سیستان رفته بود با خانواده های چند تن از این شهیدان و نماینده ولی فقیه در این استان دیدار داشت.

 

کفاش در مورد تامین امنیت معلمان در سیستان و بلوچستان گفت که "ما مسئول تعلیم و تربیت و تامین معلم و فضاهای آموزشی هستیم اما تامین امنیت آنها بر عهده مقامات محلی استانداری و انتظامی است."

 

وی افزود:" در سفری که به این استان داشتم بحث چگونگی امنیت معلمان مطرح شد. در این جلسه طرح هایی همچون تجمع معلمان و مجتمع های آموزشی، حفاظت نامحسوس از معلمان، سپردن امنیت معلمان به بخش های امنیتی و البته مسلح کردن معلمان نیز مطرح شد که البته تمامی موارد یادشده با نظر شورای تامین استان اجرایی می شود."

 

در مورد حفظ امنیت معلمان در این استان شاید چندین کار بتوان انجام داد که شاید در اولین مرحله بحث مسلح کردن معلمان و دادن مجوز حمل سلاح به تعدادی از معلمان بسیجی و دوره دیده مطرح شود که در این مورد لازم است بدانیم در ایران افرادی که مجوز حمل سلاح دارند مشخص هستند. سلاح گرم در دست معلمی که دوره ای را برای کار با سلاح گرم نگذرانده مانند چاقوی دولبه است و ممکن است به جای اینکه با آن سلاح جان خودش را نجات دهد به جان خود و یا خدای ناکرده پایان دهد و پیامد بدتری را در پی داشته باشد.

 

گذاشتن گشت نامحسوس در کنار مدارس و منازل معلمان ، گماردن ماموران نیروی انتظامی در کنار مدارس ،افزایش ضریب امنیتی برای معلمان ، استفاده از نگهبانان (حراست فیزیکی) در کنار مدارس یا کنار مجتمع های مسکونی فرهنگیان ، تجمیع محل اسکان فرهنگیان و حفاظت بیشتر و آموزش دفاع شخصی برای آمادگی بیشتر معلمان از جمله دیگر کارهایی است که شاید برای حفاظت معلمان در این استان بتوان انجام داد اما هر کدام از آنها مزایا و معایبی دارد.

 

آموزش ندیدن برخی معلمان به استفاده از سلاح گرم، نداشتن مامور انتظامی کافی برای حفاظت از همه، نبود اعتبارات کافی برای تجمیع محل اسکان معلمان ممکن است مانع اجرای کار شود.

 

شاید یکی از بهترین کارهایی که در حال حاضر و با توجه به شرایط جامعه ما می توان اجرایی کرد همان بکارگیری نیروهای مردمی و دادن اختیار بیشتر به معلمان بسیجی باشد.

 

برخورد دیگر کشورها با اتقاقات این چنینی

 

بد نیست بدانید بعد از حادثه تلخی که چند ماه قبل در پیشاور رخ داد مسئولان این ایالت حمل سلاح برای معلمان را آزاد اعلام کردند و وزیر آموزش و پرورش این کشور از اعطای مجوز حمل سلاح گرم به معلمان مناطق شمال غربی پاکستان خبر داد.

 

پس از این خبر معلمان پاکستانی خواهان برپایی کلاس های آموزشی نحوه استفاده از اسلحه شدند. البته گفته شده است؛ حمل اسلحه توسط معلمان به صورت اختیاری خواهد بود.

 

انتشار این خبر با واکنش های انتقادی زیادی رو به رو شده اما نیروهای امینتی پیشاور از کمبود نیروهای پلیس به منظور تامین امنیت مدارس خبر داده است و این اقدام را راه چاره ای برای مقابله با حملات احتمالی دانسته اند.

 

آمریکایی ها نیز پس از حوادثی که در برخی مدارس این کشور رخ داد در چندین ایالت مثل پنسیلوانیا و میسوری مسلح بودن معلمان را تصویب کرده اند و  آنها می توانند در محیط آموزشی هم سلاح همراه داشته باشند.

 

حفظ جان معلمان مهمتر است یا مال ثروتمندان؟

 

هم اکنون در ایران غیر از نیروهای مسلح که مجوز حمل سلاح دارند بقیه افراد نمی توانند سلاح همراه داشته باشند اما مسئولان انتظامی کشور با راهکارهایی توانسته اند از جان این افراد محافظت بیشتری کنند.

 

البته نیروی انتظامی در برخی موارد مانند قرار دادن ماموران نیروی انتظامی جلوی خانه افراد مشهور، بانک ها، پاساژهایی مثل طلافروشی ها، صرافی ها و غیره محافظت می کند.

 

برخی مدیران پاساژهای مهم که گردش مالی زیادی دارند نیز چندین نفر را به عنوان حراست فیزیکی انتخاب می کنند که همین مساله هم جلوی بسیاری از حوادث را می گیرد.

 

البته در گذشته مقابل در مدارس دخترانه بویژه برای دوره تحصیلی دبیرستان و راهنمایی نیروی انتظامی حضور داشت که آن حضور اکنون کمرنگ تر شده و تنها در برخی شهرها که اهمیت ویژه ای دارد این کار انجام می شود.

 

محمد حسن نژاد