تنبیه بدنی در مدارس به هیچ وجه مجاز نیست

سید رحیم میرشاه ولد اظهار داشت: اگر بخواهیم واقع بینانه به مساله تنبیه بدنی در مدارس نگاه کنیم نمی توان گفت تنبیه بدنی وجود ندارد اما تعداد اتفاقات تنبیه بدنی نسبت به حجم و تعداد دانش آموزان و حجم فعالیت های آموزش وپرورش رقم بالایی نیست .

 

وی اذعان داشت: تنبیه بدنی در مدرسه علل و عواملی دارد که در داخل مدارس اتفاق می افتد یعنی ماجرای آن چند سویه است. زمانی که یک معلم تصمیم می گیرد دانش آموزی را تنبیه بدنی کند او از یک سری از وظایف قانونی خود تخطی کرده و این تخطی تکرار و معلم تصمیم به تنبیه بدنی دانش آموز می گیرد.

 

مدیر دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش خاطر نشان کرد: این بسیار مهم است که معلم چه تصمیمی اتخاذ کند. تا کنون هم شنیده نشده دانش آموزی که درس خوان، مودب و پایبند به قوانین مدرسه باشد توسط مدیر، معاون و یا معلم مورد تنبیه بدنی قرار گیرد.

 

 

وی ادامه داد: به عقیده بنده هیچ چیز بدتر از این نیست که دانش آموز نسبت به درس بی اهمیت و بی انگیزه باشد برای معلم ناگوار است که دانش آموز درس نخواند تنبیه بدنی اگر چه اصلش کار خطایی است اما نشان دهنده دلسوزی معلم است اما اگر معلم دانش آموزی را تنبیه می کند نشان دهنده این است که نسبت به دانش آموز احساس مسئولیت می کند.

 

میر شاه ولد گفت: تنبیه بدنی دانش آموز اگر وجود داشته باشد به طور قریب به اتفاق در راستای دلسوزی معلم برای هدایت دانش آموز است. بنابراین در برخی از مدارس ممکن است دانش آموزان تنبیه شوند و این درصد پایینی از آمار را به خود اختصاص می دهد. معلمان و مدیرانی که مبادرت به تنبیه می کنند واقعا نیت خیرخواهانه و قصد تغییر رفتار دانش آموز را دارند اگرچه معتقدیم این روش، روش نادرستی برای هدایت دانش آموز است.

 

تنبیه انضباطی به جای تنبیه بدنی

 

 

وی با بیان اینکه در آیین نامه اجرایی مدارس روش های جایگزین وجود دارد و تنبیه های انضباطی به جای تنبیه بدنی برای دانش آموزان در نظر گرفته شده است گفت: تنبیه انضباطی دامنه گسترده ای دارد اینکه معلم در کلاس درس از دانش آموز سه نوبت سوال بپرسد نوعی تنبیه انضباطی است یعنی دانش آموز را مرتب وادار کند در پای تخته حاضر و در حضور دانش آموزان دیگر پاسخگو باشد.

 

مدیر دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش اذعان داشت: از موارد دیگر این است که معلم دانش آموز را به طور خصوصی فرابخواند و درس را از او سوال کند و به وی تذکر دهد که هر کدام از این روش ها برای تنبیه و تذکر دادن به دانش آموزان استفاده می شود.

 

 

وی با بیان اینکه تنبیه بدنی در مدارس ممنوع است و نوع تنبیه انضباطی را نیز معلم و مدیر مدرسه تشخیص می دهند، گفت: دانش آموزان به محض اینکه احساس می کنند پای خانواده ها قرار است در میان کشیده شود و پای جابه جایی کلاس و تحقیر شدن در جمع مطرح می شود معمولا تکانی به خود می دهند و سعی در تغییر رفتار می کنند.

 

میر شاه ولد عنوان کرد: یکی از مشکلات ما نوع ارتباط خانواده ها با دانش آموزان است حتی باید گفت خیلی از اتفاق هایی که در مدرسه برای دانش آموزان به وقوع می پیوندد به نوعی ریشه در رفتار خانواده دانش آموز دارد. دانش آموزانی که در خانه مشکل دارند مانند تنبیه بدنی رابطه با والدین و یا شرایط خانواده آنها شرایط مناسبی نیست به طور طبیعی اداره کردن این دانش آموزان کار بسیار دشواری خواهد شد.

 

دست آموزش و پرورش برای هرگونه تنبیه باز نیست

 

مدیر کل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش ادامه داد: وظایف مدرسه و معلم در قبال دانش آموزان واضح و مبرهن است مطمئنا مدرسه و معلم دستشان برای اعمال هرگونه تنبیه و رفتار پیشگیرانه باز نیست زیرا کار مدرسه هدایت، پرورش و ساختن دانش آموزان است.

 

وی یادآورشد: مدرسه از لحاظ هدایت گری وظیفه بسیار گسترده دارد و زمانیکه وارد کارهای خارج از مدرسه می شویم مدرسه ظرفیت و قابلیتی برای هدایت دانش آموز دارد که دامنه این ظرفیت و قابلیت بسیار بالاست.

 

 

وی در پایان افزود: دانش آموزان باید یاد بگیرند که اجتماعی زندگی کنند. به عقیده ما مدرسه باید از این زاویه بر دانش آموزان وارد شود چراکه نگاه آموزش و پرورش نگاه هدایت، رشد، تربیت و بهسازی است.