هیجانات منفی و مثبت کودکان را سرکوب نکنید

علی راکی با بیان اینکه هیجانات به دو دسته مثبت و منفی تقسیم می شوند، اظهار کرد: وجد، شادی، خوشحالی و لذت بردن از هیجانات مثبت و خشم، غم و اضطراب از هیجانات منفی محسوب می شود.

وی با بیان اینکه والدین باید در برخورد با هر کدام از هیجانات کودک یک راه حل درست را انتخاب کنند، افزود: معمولا سرکوب کردن کودک راه حلی است که بیشتر از سوی والدین انتخاب می شود و فرقی نمی کند هیجانات از نوع مثبت و یا منفی بوده است.

این روان شناس کودک با اشاره به اینکه سرکوب کردن والدین نتیجه ای جز تشدید هیجانات و عکس العمل های نابهنجار کودک را به همراه ندارد، اضافه کرد: والدین باید هیجانات مثبت و منفی کودک خود را شناسایی کنند و از طریق شیوه همدلی به رفع مشکلات ناشی از هیجانات بپردازند.

راکی با اشاره به اینکه همدلی با کودک نیازمند زمان زیادی است و والدین برای این منظور باید وقت کافی در نظر گیرند، ادامه داد: همدلی یعنی اینکه که طی فرآیندی زمان بر هوش و هیجان مثبت کودک را افزایش دهیم و حتی والدین هیجانات منفی کودک را به شکل یک فرصت بشناسند و در جهت برطرف کردن آن ها اقدام کنند تا هوش هیجانی مثبت کودکان را افزایش یابد.

وی با بیان اینکه بهترین شیوه درمان هیجان کودکان درگیرشدن والدین در بحث ها و هیجانات کودکان است، تصریح کرد: منظورمان از درگیر شدن یعنی اینکه والدین در بحث هیجانات کودک وارد شوند و نسبت به هیجانات کودک خود بی تفاوت نباشند.

این روان شناس کودک با بیان اینکه اولین گام این است که والدین خوب به حرف های کودکان گوش دهند و با دید مثبت با حرف های آنها برخورد کنند، ادامه داد: دومین گام قضاوت نکردن در خصوص هیجانات کودکان است، بدین معنا که والدین اجازه دهند تا در کودک تخلیه هیجانی صورت گیرد که در این صورت کمک بسیاری در رسیدن کودک به آرامش نسبی می کنند.

راکی با بیان اینکه سومین گام این است که والدین به کودک خود قول ندهند که در صورت انجام ندادن یک کار، کار دیگری برای او انجام می دهند، افزود: به هیچ عنوان نباید به کودک وعده و قول داد، زیرا اگر به قولمان عمل نکردیم شرایط بدی برای کودک فراهم می شود.

وی با بیان اینکه مرحله نهایی مواجه با هیجانات کودک حل مسئله است، اضافه کرد: حل مسئله یعنی اینکه از کودک بپرسیم نظر تو در خصوص رفع آن مشکل چیست، برای نمونه اگر با دوست خود دعوا کرده است، بهترین راه حل بر طرف کردن این مسئله چیست؟

این روان شناس کودک با بیان اینکه والدین باید با کودک خود ارتباط برقرار و گفت وگو کنند، خاطر نشان کرد: برخی کودکان به دلیل اضطرابی که والدین به آن ها وارد می کنند، مدام گریه می کنند که نشان می دهد والدین به حرف های کودک خود گوش نمی دهند.

راکی با بیان اینکه اگر والدین وقت کافی برای گفت وگو و برقراری ارتباط با کودک در نظر گیرند، اضطراب در کودک ایجاد نمی شود، افزود: تنها در این صورت است که کودک دچار هیجانات منفی مانند خشم و غم بی مورد نمی شود.

وی خاطر نشان کرد: والدین باید همواره مراقبت رفتار و برخورد خود با کودک باشند تا سه هیجان منفی خشم، غم و اضطراب در کودک شکل نگیرد.