نقش مدارس در فعالیت بدنی دانش آموزان

فعالیت بدنی از مهمترین گام ها به سوی سلامتی است. مدارس ، مکان ایده آلی برای آموزش نوجوانان است تا یک سبک زندگی سالم و فعالی را بپذیرند و آن را حفظ کنند.مدارس می توانند به جوانان کمک کنند تا بیاموزند که چگونه برای همه عمر از نظر بدنی فعال باشند.

چرا مدارس باید برنامه های فعالیت بدنی را فراهم کنند؟

جوانانی که فعالیت بدنی دارند فواید سلامتی جسمی و روانی کسب می کنند. برنامه های گسترده مدارس مبتنی بر فعالیت بدنی، می توانند به جوانان کمک کنند تا اغلب نیازهای فعالیت بدنی خود را برآورده کنند. مدارس مبتنی بر فعالیت بدنی، برای جوامع نیز به مانند دانش آموزان و مدارس سودمند هستند.

فعالیت بدنی چگونه کمک می کند؟

استخوان ها و عضلات را قوی می کند احتمال چاقی و عوامل خطر بیماری هایی نظیر دیابت نوع دو و بیماری قلبی را کاهش می دهد. احتمال اضطراب و افسردگی را کاهش داده و سلامت روانی مثبت را توسعه می دهد .

جوانان چه مقدار به فعالیت بدنی نیاز دارند؟

کودکان و نوجوانان باید روزانه ۶۰ دقیقه یا بیشتر را به فعالیت بدنی بپردازند.

فعالیت های هوازی: فعالیت بدنی هوازی روزانه باید اکثر زمان ۶۰ دقیقه را در روز شامل شده و صرف فعالیت های با شدت متوسط و شدید گردد. فعالیت بدنی شدید باید شامل حداقل سه روز در هفته شود. نمونه هایی از فعالیت های هوازی شامل دوچرخه سواری ، پیاده روی، دویدن، حرکات موزون و پرداختن به بازی های فعال از جمله تعقیب و گریز ، فوتبال و بسکتبال می شود.

فعالیت های تقویت عضله: فعالیت های تقویت عضله، سه بار در هفته به عنوان بخشی از ۶۰ دقیقه یا بیشتر. نمونه هایی از فعالیت های تقویت عضله برای کودکان جوان تر شامل: ژیمناستیک، بازی در یک ورزشگاه جنگلی و بالا رفتن از درخت. مثال هایی برای فعالیت های بدنی تقویت عضله برای نوجوانان شامل: شنا، بارفیکس و تمرینات با وزنه فعالیت های تقویت استخوان: شامل حداقل سه بار در هفته به عنوان بخشی از زمان۶۰ دقیقه یا بیشتر می شود.

نمونه هایی برای فعالیت های تقویت استخوان شامل حرکات موزون، جهش، پریدن، دویدن و ورزش هایی مانند ژیمناستیک، بسکتبال و تنیس می شود. ممکن است برخی فعالیت ها با بیش از یک گروه فعالیت در یک زمان در دستور کار قرار بگیرد. برای مثال، ژیمناستیک که شامل فعالیت هایی هم برای تقویت عضله و هم استخوان می باشد در حالی که دویدن، فعالیتی هوازی و تقویت کننده استخوان است. فعالیت ها می بایست متناسب با سن، لذت بخش و متنوع ارایه شوند.

فعالیت بدنی جوانان چگونه است؟

در سال ۲۰۰۷، تنها ۱۷ درصد دانش آموزان کلاس های ۱۲-۹ گفتند که آنها حداقل ۶۰ دقیقه در روز فعالیت بدنی داشته اند. در مورد ۱۳-۹ ساله ها، فقط ۳۹ درصد گفتند که در فعالیت های بدنی سازمان یافته شرکت کرده اند. در سال ۲۰۰۷، تنها ۳۰ درصد دانش آموزان کلاس های ۱۲-۹ هر روز در کلاس های تربیت بدنی حضور داشته اند، در سال ۱۹۶۹، ۴۱ درصد دانش اموزان پیاده یا با دوچرخه به مدرسه می رفتند در صورتی که در سال ۲۰۰۱، فقط ۱۳ درصد دانش آموزان پیاده یا با دوچرخه به مدرسه می رفتند.

چگونه فعالیت بدنی دانش آموزان بر پیشرفت تحصیلی اثر می گذارد؟

فعالیت بدنی می تواند به جوانان کمک کند تا تمرکز، حافظه و رفتار کلاسی خود را بهبود بخشند. جوانانی که زمان بیشتری در کلاس های تربیت بدنی می گذرانند، نسبت به آن هایی که زمان کمتری در کلاس های تربیت بدنی صرف می کنند، نمرات امتحانی پایین تری کسب نمی کنند. دختران مدارس ابتدایی که مشارکت بیشتری در کلاس های تربیت بدنی داشتند، نسبت به دخترانی که زمان کمتری در تربیت بدنی گذراندند، نمرات بهتری در امتحانات ریاضی و خواندن کسب نمودند.

مدارس برای توسعه فعالیت بدنی جوانان چه کاری می توانند انجام دهند؟

در سیاست های خود زمانی را برای فعالیت بدنی سازمان یافته و بازی آزاد را فراهم کنند. به والدین، اطلاعاتی در مورد فواید فعالیت بدنی و مسابقات مدرسه از طریق پیام هایی که به خانه می فرستند ارایه دهند. تشویق کارکنان برای اینکه فعال باشند. کارکنان مدرسه و مدیریت آن برای دانش آموزان الگو هستند. تشویق خانواده ها و گروه های محلی برای اینکه در مدارس مبتنی بر فعالیت بدنی و مسابقات آنها درگیر شوند.

مدارس چگونه به فعال تر شدن جوانان کمک می کنند؟

درصد زیادی از فعالیت بدنی جوانان می تواند از طریق برنامه های فعالیت بدنی گسترده مدارس، همراه با اصل قرار دادن تربیت بدنی کیفی فراهم گردد. همه بخش های برنامه فعالیت بدنی ( که در زیر آمده است) به جوانان کمک می کند تا فعالیت های بدنی متفاوتی را جستجو کنند و به آنها شانس یادگیری و تمرین مهارت ها را می دهد تا سبک زندگی فعالی را نهادینه کنند.

برنامه جامع فعالیت بدنی دانش آموزان شامل موارد زیر است:

تربیت بدنی کیفی

به دانش آموزان دانش و مهارت هایی برای شرکت یک عمرفعالیت بدنی را می دهد.
مهارت های حرکتی را آموزش می دهد و اینکه چگونه فعالیت بدنی را ارزیابی کند.
از فعالیت هایی که مناسب سطح مهارت و سن دانش آموزان هستند استفاده می کند.
از فعالیت هایی که بیشتر وقت کلاس، دانش آموزان را فعال نگه می دارد استفاده می کند(بیش از ۵۰ درصد زمان کلاس)
نیاز همه دانش آموزان را در نظر می گیرد
تجربه لذت بخشی برای تمام دانش آموزان است

توصیه های راهبردی:

تربیت بدنی روزانه برای دانش آموزان در مهد کودک تا سطح متوسطه باید نیاز مدارس باشد. (هر هفته۱۵۰ دقیقه برای مدارس ابتدایی و ۲۲۵ دقیقه در هفته برای مدارس راهنمایی و دبیرستان)

تنفس ها

به دانش آموزان فرصت داشتن فعالیت های بدنی سازمان نیافته و تمرین آنچه که در کلاس تربیت بدنی یاد می گیرند را بدهید

توصیه راهبردی:

مدارس باید حداقل ۲۰ دقیقه از تنفس هر روز به کلاس های تربیت بدنی اضافه کنند.

استراحت های فعالیت بدنی(استراحت های فعال)
دانش آموزان را در دروس کلاس ها فعال بسازید.
رفتار کلاس درس دانش آموزان را ارتقا دهید

ایده های برای استراحت فعالیت بدنی:

راه رفتن در بیرون را به عنوان بخشی از یک کلاس علمی قرار دهید یا از دانش آموزان بخواهید تا در خلال فعالیت بدنی ، کلمات اکشن یک داستان را بخوانند و فعالیت کنند .

فعالیت های درون مدرسه ای

فرصت های فعالیت های بدنی را قبل، حین و بعد از ساعات مدرسه فراهم کنید. زمینه انتخاب فعالیت هایی چون راه رفتن، دویدن ، پیاده روی، شنا، تنیس، آیروبیک و دوچرخه سواری را برای دانش آموزان فراهم نمایید. تمام سطوح مهارتی و فرصت برابر شرکت را برای دانش آموزان فراهم کنید.

ورزش های بین مدرسه ای

به دانش آموزان کمک کنید تا با هم کار کنند و در رقابت های دوستانه درگیر شوند. کمک کنید تا دانش آموزان مهار تهای خاص ورزشی و حرکتی عمومی را فرا بگیرند. ممکن است سلامت ذهنی را بهبود ببخشید و برخی از رفتارهای پرخطر سلامتی از جمله کشیدن سیگار، استفاده غیر مجاز دارو و معضلات جنسی را کاهش دهید.

برنامه های پیاده و با دوچرخه رفتن به مدرسه

می توانید سطوح فعالیت های بدنی دانش آموزان را افزایش دهید.
مشارکت دانش اموزان، والدین و سازمان های اجتماعی و اعضای آن را بهبود ببخشید
شرایط ایمنی پیاده روی و با دوچرخه رفتن اطراف مدرسه را بهبود بخشید
ترافیک اطراف مدرسه را کاهش دهید

توصیه های فعالیت بدنی:

مدارس باید در هفته بین المللی پیاده رفتن به مدرسه، مشارکت کنند و از پیاده رفتن و با دوچرخه رفتن مداوم به مدرسه حمایت کنند.( به عنوان مثال راه های ایمن تری به مدرسه ایجاد کنید و دسترسی به ایستگاه های ارایه دوچرخه را آسان نمایید.)

مدارس چگونه می توانند با خانواده ها و گروه های اجتماعی شریک شوند؟

به خانواده ها اجازه دهید تا در مورد برنامه های فعالیت بدنی در مدرسه و در جامعه اطلاع کسب کنند. برای اینکه مطمئن شوید همه، اطلاعات را دریافت می کنند؛ از شکل های مختلفی مانند آگهی ها، خبرنامه ها، تماس های تلفنی، ایمیل، گفتگو در مدرسه، اینترنت و پوشش رسانه ای استفاده کنید.

خانواده ها و اعضای اجتماعی را در شورای مشورتی سلامت مدرسه وارد کنید شانس شرکت خانواده ها را در برنامه های فعالیت بدنی فراهم کنید. این می تواند شامل تکالیف خانواده، فعالیت خبرنامه ای و شب های خانواده ها(شب هایی که خانواده ها می توانند در مدرسه گرد هم جمع شوند و از برنامه های مدرسه استفده نمایند) شود.

برنامه های فعالیت بدنی یا تکالیف کار را برای دانش آموزان، خانواده ها و کارکنان مدرسه فراهم کنید. مدارس می توانند با سازمان های عمومی کار کنند و به آنها اجازه دهند تا از سالن و میادین ورزشی مدارس پس از ساعات درسی و آخر هفته استفاده نمایند.

کسب و کار(اقتصاد) محلی، گروه های اجتماعی، و سازمان های مربوط به سلامت ممکن است توانایی حمایت یا سرمایه گزاری در برنامه های فعالیت بدنی و رویدادهای ورزشی را داشته باشند. برنامه ها و پیام ها باید منعکس کننده فرهنگ اجتماع و فرصت های فعالیت بدنی منطقه ای باشند.