تنبیه بدنی در آموزش و پرورش ممنوع است / تنبیه انضباطی جایگزین تنبیه بدنی در مدارس

سید رحیم میرشاه ولد اظهار داشت : تنبیه بدنی در مدرسه علل و عواملی دارد که در داخل مدارس اتفاق می افتد یعنی ماجرای آن چند سویه است این که یک معلم تصمیم می گیرد دانش آموزی را تنبیه بدنی کند در ابتدا به ساکن واقع نمی شود به طور حتم دانش آموز از یک سری از وظایف قانونی خود تخطی کرده و این تخطی تکرار شده و معلم در جایی طاقت خود را ازدست داده و تصمیم به تنبیه بدنی دانش آموز می گیرد بنابراین اصل موضوع بر می گردد به اینکه دانش آموزان در داخل مدرسه آیا وظایف قانونی و دانش آموزی خود را انجام می دهند یا خلاف آن عمل می کند.

وی افزود: اگر بخواهیم واقع بینانه به مسئله تنبیه بدنی در مدارس نگاه کنیم نمی توان گفت تنبیه بدنی در مدارس وجود ندارد اما تعداد اتفاقات تنبیه بدنی نسبت به تعداد دانش آموزان و حجم فعالیت های آموزش وپرورش به واقع  رقم بالایی نیست و این حداقل را آمار شکایت ها به طور کامل نشان می دهد این را هم باید به عنوان یک واقعیت گفت که شاید تعدادی از موارد تنبیه بدنی در 11موردی که بیان شدبیشتر باشد اما رقمش قابل توجه نیست .

مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش خاطر نشان کرد: این خیلی مهم است که معلم چه تصمیمی اتخاذ کند تا کنون هم شنیده نشده که دانش آموزی درس خوان ، مودب و پایبند به قوانین مدرسه باشد توسط مدیر معاون و یا معلم مورد تنبیه بدنی قرار گیرد از طرفی دیگر همکاران فرهنگی ما توقعاتی از دانش آموز دارند و زحماتی را متقبل می شوند و به مدت یک سال تحصیلی قرار است که با این دانش آموز کار کنند و این دانش آموز باید پاسخ زحمات معلم را با درس خواندن بدهد .

وی ادامه داد : به عقیده بنده هیچ چیز بدتر از این نیست که دانش آموز نسبت به درس بی اهمیت و بی انگیزه باشدو این برای معلم ناگوار است که دانش آموز درس نخواند و اقدام به تنبیه اگر چه اصلش کار خطایی است ولی نشان دهنده دلسوزی معلم است یعنی اگر معلمی بی تفاوت باشد دانش آموز را رها می کند و اطلاع رسانی لازم را در مورد دانش آموز نمی کند و یا دانش آموز نمره قبولی را بتواند کسب کند یا نتواند کسب کند برایش فرقی نمی کند اما اگر معلم دانش آموزی را تنبیه می کند نشان دهنده ی این است که نسبت به دانش آموز احساس مسئولیت می کند .

میر شاه ولد یادآور شد : تنبیه بدنی دانش آموز اگر اتفاق بیفتد به طور قریب به اتفاق در راستای دلسوزی معلم برای هدایت دانش آموز است و مواردی که خارج از این ماجرا باشد به طور تقریبی وجود ندارد و اگر اتفاق بیفتد بسیار نادر است بنابراین در برخی از مدارس ممکن است دانش آموزان تنبیه شوند و این درصد پایینی از آمار را به خود اختصاص می دهد و معلمان و مدیرانی که مبادرت به تنبیه می کنند واقعا نیت خیرخواهانه دارند و قصد تغییر رفتار دانش آموز را دارند اگرچه معتقدیم این روش روش نادرستی برای هدایت دانش آموز است .

وی با بیان اینکه در آیین نامه اجرایی مدارس روش های جایگزین بسیارند و تنبیه های انضباطی به جای تنبیه بدنی برای دانش اموزان در نظر گرفته شده است گفت : این تنبیه انضباطی دامنه ی گسترده ایی دارد. اینکه معلم دانش آموز را به طور خصوصی فرا بخواند و درس را از او سوال کند و به وی تذکر دهد که اگر درست را نخوانی به طور مثال به مدیر و یا والدینت اطلاع خواهم داد و بار دیگر ممکن است معلم در حضور دانش آموزان این حرف را به زبان بیاورد ودر مواردی دیگر می تواند به مدیر مدرسه بگوید و مدیر دانش آموز را احضار کند و به او تذکر دهد که هر کدام از این روشها برای تنبیه و تذکر دادن به دانش آموزان استفاده می شود حتی می توان گفت معلمی با دانش آموز قهر کند البته این بستگی به شناخت معلم از دانش آموز دارد و احساس می کند کدام یک از موارد تنبیهی در مورد این دانش آموز صدق می کند و در روح و روان او اثر مثبت می گذارد و از او بخواهد که درس خود را بخواند.

وی در خاتمه اذعان داشت: البته نمونه های دیگری از تنبیهات انضباطی را داریم که اگر دانش آموز قصد اصلاح ندارد می تواند کلاس او را تغییر دهد یا گاهی اوقات خطای دانش اموز به گونه ای باشد که نتوان دانش آموز را در مدرسه تحمل کرد با هماهنگی شورایی که در مدرسه تشکیل می شود و اطلاع به منطقه از طریق منطقه مدرسه دانش آموز را عوض می کنند که به مدرسه دیگری برود.