راه حل هایی برای پرورش دانش آموزان موفق
اغلب پدران و مادران می خواهند دانش آموزان موفقی داشته باشند و برای دست یافتن به این هدف، از هیچ کوششی دریغ نمی کنند. با وجود این، ممکن است آنان از نقش فعالانه ی خود در رسیدن به این هدف، کمتر آگاه باشند و پرورش دانش آموز موفق را وظیفه ی انحصاری نظام آموزشی و آموزگاران بدانند. اما پژوهش ها نشان می دهند دانش آموزانی در مدرسه موفق اند که والدینشان آنان را برای مدرسه و یادگیری آماده می سازند و خود اهل خواندن، نوشتن، بحث و گفت و گو، تجربه کردن و آموختن هستند.
برای پرورش دانش آموز موفق، علاوه بر مدرسه، فضای خانواده نیز باید مساعد باشد و ارتباط موثری بین مدرسه و خانواده برقرار شود. در این یادداشت، بیست راهکار ساده و کارآمد معرفی می شودکه به شما کمک می کنند در پرورش دانش آموزان موفق به فرزندان خود و مدرسه یاری رسانید
- درباره تجربه های مثبت خود در مدرسه و خاطره های خوش آن دوران صحبت کنید. حتی اگر خاطره های شما از دوران مدرسه همواره خوشایند نبوده اند، با تأکید کردن بر فرصت های مثبتی که مدرسه برای فرزندتان فراهم می سازد، به او کمک کنید. به جای این که بگویید «تو امروز باید به مدرسه بروی» می توانید بگویید «شما از امروز رفتن به مدرسه را آغاز می کنید.»
- از آموزگاران، آموختن و تکلیف منزل به نیکی یاد کنید. نگرش مثبت شما به آموزگاران و مدرسه و برخورد مثبت با تکالیف منزل باعث نگرش مثبت فرزند شما به مدرسه و فعالیت های مرتبط با آن می شود.
- آموختن را ادامه دهید و دانش آموز بمانید. کودکان در بسیاری از موارد، والدین خود را الگوی خود قرار می دهند. اگر شما با مطالعه یا شرکت در دوره های آموزشی به وسعت بخشیدن به دانسته های خود ادامه دهید، فرزندتان می بیند که شما به آموختن برای شما ارزشمند است.
- به چیزهایی که فرزندتان می آموزد علاقه نشان دهید. با پرسیدن و فراهم کردن زمینه برای مشارکت کودک در یک گفت و گوی صمیمانه می توانید اهمیت یادگیری را به او نشان دهید. البته باز هم نگرش مثبت داشته باشید. به جای آن که بپرسید «امروز در مدرسه چه کار کردی؟» بهتر است بپرسید «امروز چه کارهایی کردی که خیلی دوست داشتی؟»، «چه چیزهایی باعث شد احساس خوبی پیدا کنی؟»، «دوست داری درباره ی چه چیزی بیشتر بدانی؟» یا «چه چیزهایی خواندی؟».
- اجازه دهید فرزندتان به شما بیاموزد. درس دادن، دوباره آموختن است. برای این که یادگیری فرزندتان را تقویت کنید، به او اجازه دهید مفاهیم جدید را به شما بیاموزد. لازم نیست به او ثابت کنید همه چیز را می دانید یا بهتر از او می دانید، بلکه بهتر است بگویید «چه جالب! ممکن است بیشتر توضیح دهی؟»
- به فرزندتان کمک کنید تا راه های بهره گیری از آموخته هایش را در زندگی روزمره پیدا کند. به نظر می رسد هر چه اطلاعات کاربردی تر باشند، فرزند شما را به کسب اطلاعات جدید بیشتر تحریک می کنند.
- در تله نمره گرفتار نشوید. هر چند نمره ها برای ارزیابی میزان یادگیری فرزندتان سودمندند، اما هدف اصلی، یادگیری است نه نمره. شرایطی را فراهم نکنید که به رقابت شدید برای کسب نمره منجر شود. به کودکتان بیاموزید که راحت و آسوده باشد و بدون فشار رقابت، از یادگیری لذت ببرد.
- نمره ها فرزندتان را با دیگران مقایسه نکنید. چنین مقایسه هایی در اغلب موارد نتیجه معکوس دارند. بهتر است نمره ها فرزندتان را با نمره هایی که پیش تر کسب کرده، مقایسه کنید. «فکر می کنی چه قدر پیشرفت کرده ای؟»، «دوست داری بیشتر پیشرفت کنی؟». «چگونه می توانی این کار را انجام دهی؟» و «من چگونه می توانم به شما کمک کنم؟»
- توقعات خود را از فرزندتان واقعی سازید. او را تشویق کنید تا بهترین کاری را در مدرسه انجام دهد که می تواند. به خاطر داشته باشید که به طور طبیعی کودکان در برخی زمینه ها بهتر عمل می کنند. به علاوه، به خاطر داشته باشید که کودک شما به خاطر آن چه که هست و نه به خاطر آن چه که انجام می دهد، یک مورد خاص است.
- زمان و مکان مناسب و آرام بخشی را برای انجام تکالیف منزل در نظر بگیرید. بیشتر کودکان در زمان های معین و منظم بهتر مطالعه می کنند. در این مورد با فرزندتان به توافق برسید. مکان ویژه ای برای تکالیف منزل داشته باشید. این مکان می تواند یک میز مناسب در گوشه ای از اتاق خودتان یا میز آشپزخانه باشد. در این مورد، برنامه ی روزانه مشخصی داشته باشید و محیط مساعدی را برای انجام تکالیف فراهم سازید. بدون شک این کار مهم جلوی تلویزیون به انجام نمی رسد. البته، بچه ها را از برنامه های مورد علاقه شان محروم نکنید.
- هنگام انجام تکالیف، فرزندتان را همراهی کنید. تکالیف و برگه هایی را که فرزندتان به خانه می آورد، مرور کنید و توجه خود را به آن چه که او در حال انجام دادن آن است، نشان دهید. این کار به شما فرصت می دهد تا برای انجام کار او را تشویق کنید و با مشکلاتی که ممکن است در این راه با آن ها رو به رو شود، آشنا شوید. به علاوه، به او نشان می دهید که کارهای مدرسه برای شما ارزشمند است.
- در انجام تکالیف منزل، نقش مشاور را ایفا کنید و معلم خصوصی نباشید. تکالیف منزل، کار فرزند شماست، نه وظیفه شما. پیشنهاد می کنیم آن قدر کنار کودکتان ننشینید که از درستی پاسخ همه ی تکالیف مطمئن شوید. اشتباهات تکالیف، راهی است که به معلم فرزند شما می آموزد که چه مفاهیمی را باید بیشتر توضیح دهد. در عوض، نقش مشاور را داشته باشید و هر وقت فرزندتان تقاضای کمک کرد، به او کمک کنید.
- فرزندتان را به مطالعه در منزل ترغیب کنید. خواندن، سنگ بنای یادگیری بیشتر است. هر چه او این مهارت اساسی را بیشتر تمرین کند، فعالیت های مرتبط با یادگیری را بهتر انجام می دهد. برای این که او را به خواندن ترغیب کنید و خواندن را فعالیتی لذت بخش بسازید، اجازه دهید آن چه را که دوست دارد، مطالعه کند. کتاب های ساده، مجله ها و کتاب های طنزآمیز را در اختیارش قرار دهید.
- البته، بهتر است به جای آن که برایش کتاب بخرید، او را به کتاب فروشی یا کتابخانه ببرید تا خودش کتاب های مورد علاقه اش را انتخاب کند. در این راه فقط او را راهنمایی کنید و حق انتخاب را به خودش واگذارید. از کتابداران کتابخانه ها نیز می توانید کمک بگیرید.
- برنامه تربیتی منسجم و پربار و نتیجه بخشی را ترتیب دهید. مسئولیت پذیری، همکاری و اعتماد به نفس به موفقیت کودک شما در کلاس درس کمک زیادی می کنند و شما باید در آموزش آن ها به فرزندتان جدی باشید. شاید لازم باشد در این زمینه مطالعه ی گسترده تری داشته باشید. به کتاب هایی که در این زمینه ها نوشته شده اند مراجعه کنید.
- از برنامه ی انضباطی مدرسه پشتیبانی کنید. مدرسه همانند یک خانواده، به برنامه انضباطی منسجمی نیاز دارد تا فرزندان ما احساس راحتی کنند و بتوانند بیاموزند. اگر فرزندتان در مدرسه دانش آموز منضبطی شده است، با ادامه ی کار مدرسه در منزل، به او کمک کنید درباره ی این تجربه و اهمیت آن بیش تر بیاموزد. اگر با برنامه ی انضباطی مدرسه مشکل دارید، با مدیر مدرسه تماس بگیرید و پیشنهادهای سازنده ی خود را مطرح کنید.
- گزارش های نگران کننده را بررسی کنید. معلمان، مانند والدین و دانش آموزان ممکن است اشتباه کنند. هیچ فردی کامل نیست. با وجود این، اگر فرزندتان درباره ی کاری با شما صحبت کرد که معلمش انجام داده و برای او ناخوشایند بوده است، محترمانه به سخنانش گوش دهید اما به خاطر داشته باشید ماجرا به آن تلخی که می شنوید، نبوده است. وقتی احساسات بچه ها جریحه دار می شود، گاهی مبالغه می کنند. اگر چنین وضعی شما را نگران کرد، با معلم فرزندتان تماس بگیرید و به جای اظهار ناراحتی یا خصومت، نگرانی خود را ابراز کنید. با این گونه چالش ها با ذهن باز برخورد کنید.
- علاوه بر طرح مسأله، راه حل نیز پیشنهاد کنید. اگر شما نگران موضوعی هستید یا با مشکلی روبه رو می شوید که تصور می کنید به تصحیح نیاز دارد و آن را با معلم فرزندتان هم در میان گذاشته اید، برخورد مثبتی داشته باشید و برای حل آن نظر دهید. این شیوه باعث می شود شما با معلم نوعی ارتباط مشارکتی و مبتنی بر حل مسأله داشته باشید.
- در مورد اطلاعات نادرست و شایعه ها حساب شده عمل کنید. فرزند شما در مدرسه، اطلاعات سودمندی یاد می گیرد. اما ممکن است همراه اطلاعات نادرست و گاهی شایعه ها به خانه باز گردد. اگر با چنین مواردی رو به رو شدید، پیش از هر چیز با معلم فرزندتان یا مدیر مدرسه تماس بگیرید. البته، بهتر است به جای تماس تلفنی، با آنان نشست و گفت وگویی داشته باشید.
- وقتی به مدرسه دعوت می شوید، با کمال میل بپذیرید. نشست هایی که در مدرسه برگزار می شوند، نه تنها اطلاعات مهمی را در اختیار شما قرار می دهند بلکه به فرزندتان نشان می دهد که شما برای مدرسه و برای آنان ارزش زیادی در نظر دارید. اگر معلم فرزندتان از شما خواست در کلاس درس هم شرکت کنید، بپذیرید.
- مدرسه را در جریان رویدادهای منزل قرار دهید. وقتی خانواده تحت تأثیر تنش هایی مانند بیماری یاطلاق قرار می گیرد، بچه ها بیشترین تأثیر را می پذیرند. به معلم فرزندتان اجازه دهید از این شرایط مطلع شود. او در اغلب موارد می تواند به شما کمک کند. به علاوه، وقتی او در جریان قرار می گیرد، با آمادگی با تغییرات رفتاری احتمالی فرزندتان روبه رو می شود.