چگونه باید از رفتاری نامطلوب فرزندانمان انتقاد کنیم؟
انتقاد وسیله ای است که کم و بیش در روابط روزمره همه افراد و در محیط های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد، در محیط خانواده نیز به نوعی از این وسیله استفاده می گردد. که معمولا پدر و مادرها در جهت امر و نهی فرزندان از آن استفاده می کنند. در صورتی که از انتقاد به صورت سازنده و مفید استفاده شود، می تواند نقش مهم و با اهمیتی را در روابط کودک و والدین و مربیان داشته باشد؛ به طوری که از آن می توان برای ایجاد تحرک در کودکان، نفوذ در درون آنها، آموزش، بیان نیازها و خواسته های آنها و بخصوص اصلاح رفتار و عادت های ناپسند آنها استفاده کرد. در انتقاد به فرزاندانمان باید نکاتی را مدنظر داشت، که بخشی از آن عبارت است از:
- انتقاد شما باید متناسب با سن کودک باشد
- رفتار مورد انتقاد باید دقیقا مشخص باشد
- انتقاد باید واضح و شمرده بیان شود
- در انتقاد از کلماتی استفاده شود که برای کودک قابل فهم باشد
- انتقاد به سخنرانی و موعظه تبدیل نشود و موضوع کش داده نشود
- انتقاد خود را با دلیل مطرح کنید و به نحوی به کودک بفهمانید که منظور شما اصلاح رفتار است که به نفع خود اوست
- انتقاد شما نباید مانع استقلال و اعتماد به نفس کودک شود و یا جو استبدادی ایجاد کند
- در انتقاد صمیمی و مهربان باشید و طوری برخورد کنید که به غرور و شخصیت کودک لطمه ای وارد نشود
- تهدید به کار نبرید و اجازه ندهید گفته هایتان از احساسات منفی شما مثل صدای بلند، کلام خش و طعنه آمیز، اخم کردن و... رنگ بگیرد
- با مشکلات و احساسات کودک همدلی نشان دهید و خود را در انتقاد آنچه که از او می خواهید، سهیم کنید
- بکوشید تا با پیش بینی های لازم از واکنش های منفی کودک، در مورد انتقادی که به او می شود، جلوگیری کنید
- اگر انتقاد شما نتایج مثبتی به همراه داشت و متوجه تغییراتی در رفتار کودکتان شدید، او را مورد تشویق و تحسین قرار دهید
- و...
