دومین نشست بررسی جایگاه نگارش و انشاء در برنامه درسی فارسی

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی دکتر اکبری شلدره رئیس گروه زبان و ادب فارسی، ضمن اشاره به ماه محرم و بهره گیری از فضایل معنوی مجالس حسینی، به تشریح انشا و نگرش میان رشته ای پرداخت و افزود: از سدة هجدهم میلادی که سخن از تخصص و رشته گرایی بود؛ اندک اندک گرایش به ایجاد پیوند میان علوم و ارتباط میان رشته ها بر زبان ها افتاد و از نیمة قرن نوزدهم با گسترش دامنة علوم و پیدایی برخی از دانش ها از دل علوم، مسألة میان رشتگی اهمیت برجسته تری پیدا کرد. کم کم، حرکت از رشته به میان رشته و فرارشته، در مباحث اندیشمندان علوم نظری و انسانی رواج یافت و نگاه تلفیقی خود نمایی کرد.

دکتر اکبری خاطرنشان کرد: آفرینش، خلق، نگارش و انشا هم مهارتی است که با ذهن، زبان، روان و تفکر زبان آموزان، پیوستگی تنگاتنگی دارد و این خود سبب می شود که ما با دنیای پیچیدة انسانی که آمیزه ای از فلسفه، مردم شناسی، روان شناسی، زبان شناسی ، عصب شناسی و هوش های چند گانه است؛ رویارو باشیم.

وی با اشاره به آنکه  سبک و سامان فکری، شیوة یادگیری، رفتارهای اجتماعی و توانایی هوشی و زبانی را از راه نوشته می توان دریافت نمود، تأکید کرد: نگارش و انشا درسی میان رشته ای است و شیوة تفکر و خیال ورزی ویژة زنگ و یا درس انشا نیست؛ مهارتی است که در همة علوم و برنامه های درسی حضور دارد. درس فیزیک، جغرافیا، ریاضی، علوم، شیمی و ... هم باید چگونگی تبدیل دانش حرفه ای خود به متن مکتوب و نوشته را بخشی از آموزه های خود بدانند.

رئیس گروه زبان و ادب فارسی با اشاره به اینکه نوشتن، الهام و بارقه نیست بلکه مهارتی اکتسابی است و استعداد ویژه ای نمی خواهد و با تربیت شکل می گیرد، افزود: در کشور فرانسه که بر نوشتن در آموزش عمومی تأکید دارند، نوشتن را فقط در درس زبان نمی بیند بلکه وظیفة همة درس ها می دانند. درس ریاضی هم باید نوشتن را آموزش دهد.

وی در خاتمه افزود: مهارت نوشتن، توانایی و مهارتی فرادرسی و فراموضوعی است مثل سخن گفتن است که در سراسر فضای آموزش و یادگیری و رفتارهای زیستی و اجتماعی ما گسترده است.

در ادامة این نشست حاضران به ارائه نظرات و پیشنهادات خود درخصوص تخصصی تر نمودن درس انشا و نقد برنامه های موجود پرداختند.