دروغ گویی

 

انواع دروغ
 

الف) تخیلی: مسائل ذهنی خودش را بیان می کند.

ب) پوچ: برای جلب نظر دیگران دروغ می گوید.

ج) بی اطلاعی: کودکان در بیان جزئیات ناتوانند. اگر دیگران اصرار به جواب داشته باشند او مجبور به ساختن مطلبی می شود.

د) خودخواهی: برای به دست آوردن آنچه می خواهد دروغ می گوید.

ه) دروغ بازی: در حین بازی به خاطر جذاب تر شدن بازی دروغ می گویند.

 

علل دروغ گویی:
 

1) انتقام: به علت نفرت یا انتقام از شخصی دروغ می گوید.

2) راحت شدن: برای فرار از سؤالات ( چرایی ) یا بازجویی والدین دروغ می گویند.

3) ترس: به خاطر ترس از والدین دروغ می گوید و اِلا شاید کتک بخورد یا از چیزی محروم شود.

4) توقع بیش از حد یا فشار و اجبار: گاهی والدین زیادتر از حد توان کودک یا مناسب نبودن زمان درخواست، از او کاری می خواهند که او برای فرار از این تکلیف دروغ می گوید.

5) احساس حقارت: گاهی کودک برای خود نمایی و جلب نظر دیگران یا فرار از تحقیرشدن دروغ می گوید.

6) بی تفاوتی والدین نسبت به دروغ و راست گفتن فرزندان.

7) دروغ گویی والدین: گاهی والدین دروغ گفتن را به فرزندشان یاد می دهند.

 

وظیفه ی والدین:
 

1) شناخت علل دروغ گویی

2) تشویق راستگویی

3) ابراز همدردی

4) توجه به نیازهایش

5) داستان راستگویان را گفتن

6) برخورد تند نکردن

7) جزئیات ماجرا را نخواستن

8) مقایسه نکردن

9) سؤال، مثل بازجویی نباشد.

10) تهدید و تحقیر نکردن

11) بیان ضررهای دروغ

12) بیان فواید راستگویی

* گاهی والدین باید دروغ کودک را بزرگ جلوه دهند و گاهی هم اصلاً نباید به دروغش توجه کنند، چون باعث بزرگ شدن موضوع می شود.

 

( برگرفته شده از کتاب والدین بیست، بیستِ والدین / علی اکبر اسکندری )