گفتگوی صمیمانه با معلم نمونه ناشنوایان آقای عطاردی

1- لطفا خودتان را به کامل معرفی کنید؟
منصورعطاردی متولد 1337 تحصیلات لیسانس را در زمینه مدیریت و برنامه ریزی آموزش فوق دیپلم ناشنوایان الان من بازنشسته هستم.

2- شماچگونه به عنوان معلم وارد مدرسه ناشنوایان شدید؟
سال 1361 در آزمون معلمان استثنائی قبول و جهت ادامه تحصیل به تهران رفتم.

3- کمی از روزهای شروع کارخود و اینکه چگونه بچه های ناشنوا آشنا شدید صحبت کنید؟
به دلیل علاقه ای که داشتم قبل از آمدن به مدرسه استثنائی با بچه های ناشنوا در مراکز باغچه بان تهران آشنایی داشتم و از همان موقع به کودکان استثنایی علاقه ام بیشتر شد تا جایی که در حدود بیست سال با این عزیزان زندگی کردم از معلم ابتدایی تا مدیر هنرستان.

4- شما چند سال پیش با همکاری انجمن به عنوان معلم نهضت سواد آموزی ویژه ناشنوایان کار کردید چطور بود؟
سال 75-74 به مدت 2سال با توجه به کمبودهایی که احساس می شد با نهضت سواد آموزی ارتباط برقرار کردم و توانستم اولین کلاس نهضت سواد آموزی در استان و شاید هم در ایران به مدت 2سال فعالیت کرده که تا سال 76 ادامه داشت.

5- چقدر درطول روز لبخند می زنید؟
سعی می کنم و مخصوصا وقتی که بچه های ناشنوا را می بینم خیلی خوشحال می شوم.

6- چرا شاگردان ناشنوایتان شما را خیلی دوست دارند و اگر دلتان برای آنها تنگ شده باشد برای آنها چه پیغامی دارید؟
من از اول به عنوان سنگ صبور آنها بودم تا جایی که ممکن بود برای این بچه ها تلاش کردم  و خود را عضو کوچکی ازخانواده آنها می دانستم تا جایی که این بچه ها مشکلات بیرون از کلاس را به من می گفتند و در رفع مشکل آنها تلاش می کردم من سعی می کنم آنها را ببینم با توجه به امکاناتی که در شهر است به دیدن آنها می روم چون همه شاگردان خود مخصوصا پسرها را می شناسم و می دانم که در کجا زندگی می کند.

7- اگر روزی معلم ناشنوایان نبودید چه شغلی را انتخاب می کردید؟
باز هم معلم بچه های ناشنوا می شدم به علت عشقی که به  بچه ها دارم الان که بازنشسته هستم اگر در شهر دیگری این بچه ها را ببینم به میان آنها می روم و صحبت کردن با آنها انرژی می گیرم و اشاره را کامل می دانم.

8- بهترین هدیه ایی که می توانید دریافت کنید چیست؟
بهترین هدیه برای این بچه ها کار است و برای خودم لبخند و رضایت آنها و وقتی که بچه ها من را می بینند و خوشحال می شوند که بر اساس مصوبه مجلس هر اداره ایی جهت استخدام نیروهای خودباید 3% از نیروهای خود را از میان معلومین استخدام نماید که متاسفانه تاکنون عملی نشده است.

9- خصوصیات اخلاقی شما چیست؟
دیر عصبانی می شوم کمی خونسرد اما در کارم سعی می کنم جدی باشم اگر کاری را نتوانم انجام دهم خیلی ناراحت می شوم.

10- آیا شما خود را یک فرد موفق می دانید؟
نه هنوز تا اینجا فاصله دارم.

11- بزرگترین ارزویتان چیست؟
آرزوی من این است که کودکان استثنایی در هر شرایطی موفق و تعداد آنها کمتر باشد.

12- نظر شما درباره ازدواج زوج ناشنوا چیست؟
از نظر ژنتیکی اشکالاتی است که باید با مشاوره با متخصصین این کار مسائل ژنتیکی حل شود ولی از نظر درک کردن یکدیگر من کاملا موافق هستم چون آنها بسیار خوب یکدیگر را درک می کنند و تا حالا چندین مورد دیده ام که زندگی بسیار موفقی داشتند.

13- چرا والدین با انتخاب همسر ناشنوا برای فرزند خود مخالفت می کنند؟
بیشتر از نظر مشکلاتی که در خانواده ها ایجاد شده خانواده ها راضی به این کار نیستند اگر از نظر ژن مشکلی نباشد خیلی هم بهتر است که این عزیزان زندگی مشترک خود را باهم داشته باشند باید خانواده ها را در این باره مطلع نمود و آگاهی به خانواده بسیار مؤثر است.

14- آیا شما والدین ناشنوا را تشویق می کنید تا برای فرزندان خود یک همسر شنوا انتخاب کنند؟
من اعتقاد ندارم خانواده برای بچه ها همسر انتخاب کنند و اعتقاد دارم که خود بچه ها همسر آینده خود را انتخاب کنند ولی باید به این عزیزان آگاهی لازم را آموزش داد تا در آینده با مشکل مواجه نشوند تشکیل کلاس آموزش خانواده در این رابطه بسیار مهم است که مسئولین این کارمهم را باید جدی بگیرند.

15- فعالیت انجمن خانواده ناشنوایان استان مازندران را چگونه ارزیابی می کنید؟
فعالیت آنها خیلی مهم است به دلیل مشکلاتی که این عزیزان دارند تشکیل چنین جلساتی بسیارمهم است و استفاده از متخصص تعلیم و تربیت می تواند به آنها کمک کند.

16- ضمن تشکر از شما که دعوت ما را برای مصاحبه قبول کردید. کلام آخرتان را بفرمائید.
آرزوی قلبی من موفقیت همه بچه های ناشنوا بخصوص عزیزان وابسته به انجمن خانواده ناشنوایان استان مازندران است.