ریشه بدرفتاری کودکان چیست

نسرین دودانگی اظهار داشت: اعمال رفتار مناسب یا نامناسب به چند عامل بستگی دارد چرا که علت رفتار چند عاملی است و نمی توان به یک عامل بسنده کرد.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: مسائل ژنتیک یا زیست شناختی و بیولوژیک از جمله عواملی هستند که در بروز رفتار فرد مؤثرند و مشکلات رفتاری فرد می تواند ناشی از مسائل ژنتیک فرد باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و توانبخشی ادامه داد: عوامل محیطی نیز از دیگر عوامل رفتاری کودک هستند چرا که اگر نوع تربیت کودک نامناسب باشد یا در مقابل رفتار نامناسب کودک بازخورد مناسبی اعمال نشود کودک بدرفتار می شود.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: الگوبرداری از رفتار والدین، همسالان و رسانه ها در کنار مواردی همچون ژنتیک و نوع تربیت والدین می تواند در آموزش رفتار به کودک موثر باشد و اگر والدین به طور مناسب با کودک خود رفتار نکند رفتار نامناسب در کودک باقی می ماند.

دودانگی به نوع برخورد والدین با کودک اشاره داشت و افزود: اساساً ما نمی توانیم در ژنتیک دستکاری کنیم یا بیاییم رفتار اطرافیان را درست کنیم پس در این صورت باید خود پدر و مادر رفتارشان به گونه ای باشد که به طور ناخواسته رفتار نامناسب کودک را تقویت نکنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد: اگر والدین در مقابل حرف نامناسب یا کار بد کودک بخندند یا از آن رفتار خوششان بیاید مسلم است آن رفتار در کودک تقویت می شود و کودک آن رفتار را دوباره تکرار می کند.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: از طرف دیگر توجه خیلی شدید یا تنبیه سخت نیز باعث تکرار رفتار نامناسب کودک می شود چرا که بسیاری از رفتارهای کودک جنبه توجه طلبانه دارد و هر گونه توجه از سوی والدین چه به صورت لبخند یا تنبیه یا کتک زدن می تواند رفتار نامناسب کودک را تقویت کند.

دودانگی ادامه داد: از سوی دیگر کودک از تنبیه، کتک زدن و تحقیر کردن والدین الگو برداری می کند و خود نیز این رفتار را تکرار می کند.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان این مطلب که برای تربیت کودکان دوره سنی خاصی وجود ندارد گفت: از همان 18 ماهگی یا در اوایل دو سالگی که کودک شروع به لجبازی و مقابله جویی می کند - این امور جزئی از روند تکاملی کودک است- باید با کودک درست برخورد شود چرا که اگر بازخورد والدین با این رفتار از همان سن طفولیت درست صورت نگیرد امکان باقیماندن یا تشدید آن رفتار وجود دارد.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: نوع برخورد در هر سنی فرق دارد اما نحوه تربیت در کودکان زیر 12 سال و نوجوانان بالای 12 سال تفاوت های کوچکی دارد و به هر حال تربیت محدوده سنی خاصی نمی شناسد.