تاثیر شرایط محیطی بر شکل گیری شخصیت دانش آموزان
شرایط محیطی چه خوشایند و چه ناخوشایند باشند در شکل گیری شخصیت دانش آموز نقش به سزایی دارد و یکی از مهم ترین عوامل شکل گیری شخصیت دانش آموزان محسوب می شود.
انگیزه ها و نیازهای ناهشیار، حوادث و وقایع ناخواسته، دردها و رنج های ناخوشایند، آموزه ها و یادگیری نامریی، مهم ترین و پنهان ترین عوامل تربیت و شکل دادن رفتار و شخصیت آدمی محسوب می شوند.
اولیا و مربیان کمتر به این عوامل توجه می کنند و در بسیاری از موارد اصلا به آن پی نمی برند و متاسفانه از تاثیر شگرف آنها آگاهی سازمان یافته ای وجود ندارد.
اغلب در آنچه که اولیا و مربیان برای تربیت کودک در نظر دارند و آن تربیتی که در نهایت در کودک شکل می گیرد اختلاف هایی وجود دارد و چه بسا این اختلاف به تناقض و تغایر تبدیل شود.
برای جلوگیری از بروز این اختلاف و یا تناقض ضروری است اهداف پنهان و آشکار تربیت به درستی و به وضوح برای والدین و مربیان کودک مشخص باشد و نسبت به عوامل تاثیر گذار بر رشد و تحول کودک آگاهی کامل داشته باشند.
گاهی اوقات کودک در شرایطی قرار می گیرد که برای او بسیار ناگوار و ناخوشایند است اما این شرایط می تواند در ساختن شخصیت کودک تاثیر به سزایی داشته باشد.
والدین و مربیان کودک باید او را یاری دهند تا از تمام فرصت ها برای آموزش و پرورش استفاده کنند و با هوشیاری تهدید ها را به فرصت تبدیل کند.
در شیوه های آموزشی و تربیتی باید فرصت بیشتری به دانش آموز داد تا خود او عنان رفتار و تجارب خویش را در دست گیرد، اما در عین حال مهم است که مربی لوازم و شرایطی را در دسترس دانش آموز قرار دهد تا راه پیشرفت وی در جهت آنچه به شکوفایی او می انجامد، فراهم و هموار گردد. باید در عین آزاد گذاشتن دانش آموزان بتوان آنها را هدایت کرد.
یادداشت از زهرا لک
