با کودکان بهانه گیر چه باید کرد؟
از سنین سه تا چهار سالگی حالت خود محوری در کودک دیده می شود و والدین باید در این سنین تا حدودی کودکان را درک کنند، چرا که پافشاری های کودکان در این سنین پایه های اعتماد به نفس را در آن ها بنیان می گذارد و از این حیث توجه به خواسته های آن ها تا حدی ضروری است.
یک روانشناس با بیان اینکه کودکان والدینی که رفتارهای غیر قابل پیش بینی دارند، بهانه گیرتر هستند، اظهار کرد: اجازه ندهید گریه ها و درخواست های بی دلیل کودک به رفتاری همیشگی تبدیل شود.
به گزارش جهان، "مژگان سعیدی" در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه گاهی خستگی، بیماری و دوره های سنی رشد سبب ایجاد لجبازی در کودکان می شود، اضافه کرد: در غیر اینصورت محیط و شیوه های تربیتی والدین علت اصلی لجبازی های کودک است.
به گفته این روانشناس کرمانشاهی لجبازی های کودکان از سنین دو سالگی با حالت های نافرمانی، لجبازی و مخالفت آغاز می شود، تا آنجا که در منابع روانشناسی از کودکان دو ساله به عنوان دو ساله های جنگجو یاد می شود.
سعیدی افزود: از سنین سه تا چهار سالگی حالت خود محوری در کودک دیده می شود و والدین باید در این سنین تا حدودی کودکان را درک کنند، چرا که پافشاری های کودکان در این سنین پایه های اعتماد به نفس را در آن ها بنیان می گذارد و از این حیث توجه به خواسته های آن ها تا حدی ضروری است.
سعیدی در ادامه با اشاره به اینکه این استقلال خواهی کودک سبب می شود که کودک یاد بگیرد در آینده روی پای خود بایستد، تأکید کرد: این حالت باید کنترل شده باشد، به این معنا که مثلا در هنگام خرید کودک باید والدین گزینه هایی را در اختیار کودک بگذارند و از این طریق قدرت انتخاب او را محدود کنند.
این روانشناس کرمانشاهی، افزود: در صورتی که والدین در هنگام بهانه گیری های کودک قاطعیت کافی را داشته باشند، این رفتار در کودکان کمتر خواهد شد.
وی سپس با بیان اینکه در خانواده هایی که دستورات تربیتی شفاف وجود ندارد، بهانه گیری های کودکان بیشتر است، گفت: کودکان والدینی که رفتارهای غیر قابل پیش بینی دارند، بهانه گیرتر هستند.
سعیدی به خانواده ها توصیه کرد: اجازه ندهند گریه ها و درخواست های بی دلیل کودک به رفتاری همیشگی تبدیل شود.