شیطنت کودکان دلیلی بر بیش فعالی نیست
یک روان شناس گفت: شیطنت زیاد کودکان دلیلی بر بیش فعالی نیست.
«عباس عزیزخانی» اظهار کرد: بسیاری از والدین و اولیای مدارس برای سلب مسوولیت از خود، کودکان پر انرژی را بیش فعال می دانند و به روان پزشک ارجاع می دهند. این افراد باید توجه داشته باشند که با وجود سریع الوصول بودن روان پزشک و مصرف دارو این داروهای آرام بخش تبعات فراوانی برای کودک دارد.
وی با اشاره به وجود یک شاخص برای تشخیص بیش فعالی کودکان، گفت: وقتی اهالی خانواده از دست شیطنت های کودک عاصی و زندگی مختل می شود، می توان گفت، کودک بیش فعال است و هر نوع شیطنتی را نباید دلیلی بر بیش فعالی کودکان دانست، چون به طور طبیعی کودکان و به ویژه پسربچه ها انرژی زیادی دارند.
این روان شناس، خاطرنشان کرد: یک راه برای آرام کردن کودکان این است که اولیا انرژی خود را هم پای کودکان افزایش دهند و برای تخلیه ی انرژی کودک در پارک ها همراه وی بازی کنند.
عزیزخانی اظهار کرد: روان شناسان به اولیا توصیه می کنند که هیچ گاه به کودکان گفته نشود که آن ها بیش فعال هستند، چون در این صورت به سختی می توان کودک را تغییر داد.
وی افزود: والدین علایق کودک خود را بشناسند تا بتوانند کودک را به راحتی کنترل کنند. به طور مثال کودکی که با توپ بازی در اتاق باعث شکستن پنجره و وسایل گران قیمت خانه می شود، اما به کارتون علاقه دارد نباید با گرفتن توپش وی را مجبور به نشستن کرد، بلکه باید با پخش کارتون مورد علاقه اش انرژی اش را تخلیه کند.
این روانشناس با اشاره به وجود سطوح مختلف بیش فعالی در کودکان تصریح کرد: بیش فعالی در سطح پایین به مراجعه به روان پزشک و مصرف دارو نیازی ندارد و با مشاوره های روان شناسی قابل درمان است، البته باید به این نکته داشت که در سطوح بالا مراجعه به روان پزشک باید همراه با مشاوره های روان شناسی باشد.
عزیزخانی با بیان این که هیچ دلیلی برای نگرانی اولیایی با کودکان بیش فعال نیست، ادامه داد: بیش فعالی درمان قطعی دارد.
وی افزود: این کودکان به تدریج و با بزرگ شدن خود به خود آرام می شوند، و نباید خانواده ها حساسیت بی جا نسبت به بیش فعالی کودکانشان داشته باشند.
این روان شناس با بیان این که در مقابل کودکان بیش فعال، کودکان بیش از اندازه آرام هستند، افزود: این موضوع که کودکان آرام در آینده و بزرگسالی شخصیت هایی خواهند شد که شیطنت دارند یک نگاه عامیانه است و چون اولیا از آرام بودن کودکان خود راضی هستند باید دقت کرد که آرام بودن آن ها به حد افسردگی نرسد، چون با توجه به مطالعات انجام شده کودکان آرام آینده درخشانی دارند.
