جایگاه معلم ورزش،گمشده ای آشنا
در یک کلام، معلم ورزش اگر مهم تر از سایر معلمان نباشد، کم اهمیت تر نیست، جایگاه او را دریابیم.
اگر نمره ورزش فرزندم ؟ نشود، معدل او پایین می آید. آیا این نوع نگرش و باور به سود آن فرزندانی است که والدین برای سعادت و آینده روشن آنها از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند؟!
"ببخشید خانم، من میتونم از کلاس ورزش شما برای درس خودم استفاده کنم؟ بچهها در فیزیک خیلی عقب هستند! ببخشید آقا اگه اجازه بدید میخوام زنگ ورزش شما رو کنسل کنم تا بچهها سر کلاس من حاضر بشن. آخه امتحانات نزدیکه و باید مروری روی دروس گذشته ریاضی داشته باشیم!
صحبتهایی از این دست که بیشتر آنها نتیجه بخش هم بوده در مدارس کشور زیاد شنیده میشود. فرقی هم ندارد مدرسه پسرانه است یا دخترانه. رده ابتدایی است یا راهنمایی یا دبیرستان. آنچه آشکارا دیده میشود اینکه زنگ ورزش فرصتی مقتنم شمرده می شود برای جبران عقب ماندگی دانش آموزان در سایر درس ها که هیچ شباهتی هم به ورزش ندارند!
البته این امری طبیعی به نظر می رسد وقتی کمتر کسی جویای وضعیت ورزش دانش آموزان می شود. حتی خود والدین که بعضا برای تحصیل فرزندانشان هزینه های بالا صرف کرده و وقت زیادی هم می گذارند اما میزان توجه آنها به ورزش نزدیک به صفر است. مگر زمان هایی که به خاطر معدل پیگیر نمره بهتر فرزند دانش آموز خود در ورزش می شوند.
بسیاری از والدین پس از مراجعه به مدارس فرزندان خود، از هر معلمی و درسی جویا می شوند الا ورزش! برخی والدین اعتقاد دارند نمرات بالا در ورزش حق مسلم فرزندان آنهاست و در مواردی اینگونه اعتراض خود را به نمرات پایین فرزند خود در ورزش اعلام می کنند:چون اعتقاد دارند اگر نمره ورزش فرزندشان ؟نشود، معدل او پایین می آید. به همین دلیل است که بیشتر والدین از هر معلمی وضعیت درسی فرزند خود را جویا می شوند به جز معلم ورزش!
ورزش و زنگ ورزش در مدارس، زمینه هایی ابتدایی برای شناسایی استعدادهایی است که می توانند در آینده یکی از ملی پوشان و مدال آوران ورزش ایران در رشته و عرصه ای مختلف باشند. البته اگر معلم ورزش از شیوه های استعدادیابی آگاه باشد.
همه اینها در حالی است که ورزش و به خصوص معلم ورزش نقش مهم و تاثیرگذار در امر اهداف آموزشی و سلامت دانش آموزان دارند. به همین دلیل است که از سالیان دور معلم ورزش به خصوص در کشورهای پیشرفته اگر نقش و جایگاهی مهم تر و برجسته تر از سایر معلمان نداشته باشد، نقش کم اهمیت تر ندارد.
معلم ورزش ارتباط مستقیمی با توسعه سلامت جسمی و روانی دانش آموزان و آموزش شیوه های صحیح زندگی سالم دارد. ارزیابی سلامت جسمی اولیه و بهبود شاخص های سلامت دانش آموزان، بهبود مهارت های حرکتی و ورزشی آنها از وظایف معلم ورزش است.
به همین دلیل درکشورهای پیشرفته که آموزش پرورش پیشرفته ای هم دارند، برای معلم ورزش جایگاهی برابر با سایر معلمان در نظر گرفته می شود و نقش هایی مانند سازماندهی و اجرای دقیق فوق برنامه ها هم به معلم ورزش نسبت داده می شود. فوق برنامههایی تفریحی آموزشی که از مسابقات و تمرینات داخل مدرسه تا خارج از مدرسه را در برمیگیرد.
با همه اینها جایگاه اصلی معلم ورزش هنوز در کشورمان شناخته و ایجاد نشده است. البته اوضاع نسبت به گذشته بهتر شده اما هنوز تا رسیدن به نقطه عالی راه زیادی مانده است.
کیومرث هاشمی، قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور سلامت و تربیت بدنی ضمن تاکید بر این مطلب می گوید: " از زمانی که آمدم برای هویت دادن به ورزش به معنای واقعی کارهای زیادی انجام شده است اما نمیتوان توقع داشت که یک شبه اتفاقات جدید زیادی افتاده و دیگر زنگ ورزش، زنگ تفریح تلقی نشود. باید در این زمینه فرهنگسازی شود".
همه اینها نیازمند آن است که جایگاه معلمان ورزش در آنجایی که باید باشد، حفظ شود. چرا که اگر معلم دیگری که فاقد مهارتهای ورزشی باشد و غیر متخصص، می تواند موجب بی توجهی دانش آموزان به ورزش و سلامتی در بزرگسالی شود.
ورزش و زنگ ورزش در مدارس، زمینه هایی ابتدایی برای شناسایی استعدادهایی است که می توانند در آینده یکی از ملی پوشان و مدال آوران ورزش ایران در رشته و عرصه ای مختلف باشند. البته اگر معلم ورزش از شیوه های استعدادیابی آگاه باشد. بنابراین معلمان ورزش باید به گونه ای تربیت شوند که بتوانند مهارت های لازم برای تاثیرگذاری به عنوان "معلم ورزش" را به دست آورند.
مجموعه این مباحث تاکید و تاملی بر شناخت و ایجاد جایگاه شایسته معلم ورزش در مدارس است.لازم است نگرش ها نسبت به معلم ورزش و زنگ او تغییر کند. باید جایگاه معلم در راستای جایگاه معلمان سایر دروس قرار گیرد. کاملا برابر و چه بسا در بسیاری موارد بالاتر از سایرین. برای رسیدن به این منظور مهمترین اقدام تلاش برای تغییر نگرش مسؤولان و خانواده ها نسبت به معلم ورزش و درس ورزش است. در گام بعدی ایجاد نظام آموزشی مناسب در تربیت معلم ورزش مجهز به مهارت های لازم در ایفای نقش های یاد شده است و در گام دیگر، ایجاد نظام شرایط احراز در جذب و به کارگیری بهترین گزینه های ممکن در این شغل حساس و بسیار مهم است.
البته در کنار این موارد باید به مشکلات مدارس و کمبود فضاهای ورزشی هم اشاره کرد که متاسفانه در اکثر مدارس ما فضاهایی برای ورزش کردن دانش اموزان وجود ندارد و همین امر دست معلمان برای انجام وظیفه به معنای واقعی را بسته است.