غفلت آموزش و پرورش از هویت فرهنگی کشور/
کتب درسی فاقد تصویری از ایران پرتمدن است
| یک کارشناس آموزشی از سردرگمی هویتی دانش آموزان و کم کاری آموزش و پرورش در این حوزه ابراز نگرانی کرد و گفت: نسل جدید به ویژه دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی در هیچ مقطعی از تحصیل خود تصویری منطقی از دیرینه تمدنی و فرهنگی ایران ندارند. | |
مرتضی نظری در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب گفت: در عصر جهانی شدن، فرهنگ‌های بومی توسط امواج ارتباطی و دیجیتالی درنوردیده می‌شوند و این برای کشور در حال توسعه ای چون ایران زنگ خطر است. وی با بیان اینکه دانش آموزان دیگر از ایرانی بودن خود احساس غرور نمی کنند، افزود: نسل جدید ما به ویژه دانش‌آموزان ابتدایی و راهنمایی در حالی از سالی به سال دیگر و از پایه‌ای به پایه دیگر می‌روند که تصویری منطقی و شایسته از دیرینه تمدنی و فرهنگی ایران در ذهن ندارند. حتی برخی از این دانش آموزان با فرا رسیدن تابستان به همراه خانواده هایشان به آنتالیا و دبی سفر می کنند، این در حالی است که این افراد هنوز تخت جمشید و بیستون را ندیده اند. غفلت آموزش و پرورش از پرداختن به هویت فرهنگی کشور وی در پاسخ به این پرسش که نقش آموزش و پرورش در این حوزه چیست، ادامه داد: ایران کشوری است با هفت هزار سال قدمت، تاریخ و فرهنگ ثبت شده و شکوه فرهنگی که پیش و پس از اسلام سراسر درخشندگی و افتخار آفرینی است. اما همه اینها نتوانسته در دانش‌آموزان مدارس احساس غرور بیافریند و متاسفانه امروز شاهد هستیم که آموزش و پرورش در مسیر معرفی تاریخ ایران قرار نگرفته است. به گفته نظری، سن نوجوانی و جوانی دانش آموزان، به راحتی این امکان را به ما می دهد که احساسات، عواطف و هیجانات آنها را در مسیر سازگار با توسعه هدایت کرد. کشورهایی که نیمی از تاریخ مارا هم ندارند، آنچنان هنرمندانه عظمتی از کشور خود در افکار عمومی کودکان و نوجوانان خود ساخته اند که در باور نمی گنجد. اما متأسفانه آموزش و پرورش به این جنبه بسیار بی توجه است. این کارشناس مسائل آموزشی توضیح داد: پرداختن به این جنبه تربیتی دانش آموزان تاکنون در هیچ سیاستی در آموزش و پرورش دیده نشده است. این در حالی است که رسول‌اکرم(ص) فرموده‌اند: دوست داشتن وطن نشانه ایمان است و امام علی(ع) در فرمان حکومتی خود به مالک اشتر تأکید دارند که به سنت ها و مواریث حسنه گذشته مردم احترام بگذارد و با آنها در نیفتید. وی با بیان اینکه کتب درسی مدارس تقریبا فاقد کمترین اشاراتی به جنبه های پرشکوه تمدنی ایران و ایرانیان و سهم غیرقابل انکار اندیشه ایرانی در زندگی بشر است، ادامه داد: گویا اکنون و برخلاف تمام صحبت های زده شده از سوی مسوولان اموزش و پرورش، نقش خانواده در نشان دادن تاریخ و فرهنگ و تمدن ایرانیان بیش از مهمترین نهاد تربیتی کشور است و خانواده ها خود باید در این حوزه دست به کار شوند. نظری با اشاره به اختراع چشم مصنوعی در 6 هزار سال پیش از سوی ایرانیان گفت: ایرانیان چه قبل از اسلام و چه بعد از اسلام بیش از 300 اختراع، ابداع و خدمت بزرگ به بشریت را منحصرا در کارنامه خود ثبت کرده‌اند اما پرسش اینجاست که چرا همه این درخشش‌ها، نسل جدید ما را به وجد نمی‌آورد تا به ایرانی بودن خود ببالند و به این سیر ادامه دهند؟ وی در پاسخ به این پرسش که آیا افتخار آفرینی‌های دانش‌آموزان در المپیاد‌های جهانی مصداق این بالندگی نیست؟ افزود: متاسفانه پاسخ به این سوال منفی است،چه، حضور فرزندان ایران در عرصه‌های جهانی اگر چه تحسین برانگیز است اما عمومیت ندارد. در واقع ما به اپیدمی غرور ملی در مدارس نیاز داریم. به اعتقاد نظری، کسانی که پرداختن به این قبیل موضوعات را مسائلی از جنس احساسات و هیجانات گذرا توصیف می کنند، فراموش نکنند که برای توسعه یافتگی، برانگیختگی فعالانه احساسات ملی و علاقه و عشق به وطن یک مؤلفه مهم در ساختن آینده است. چگونه می توان از نسلی که با سردرگمی هویتی مواجه است، انتظار دل دادن به آینده کشورش را داشت؟ تاکید بر افزایش تولیدات رسانه ای برای معرفی فرهنگ ایرانی نظری با تاکید بر افزایش تولیدات هنری و چند رسانه ای در خصوص شناساندن هویت فرهنگی و تاریخی ایران به نسل جدید و مسولیت شناسی بیشتر مسؤلان آموزش و پرورش، تصریح کرد: بی‌تردید اگر پیوند دانش‌آموزان با گذشته درخشان تاریخی و فرهنگی خود قطع شده یا کمرنگ شود، در عصر جهانی شده امروز حرفی برای گفتن نخواهیم داشت. جای تأسف است که امروز از کشورهای همسایه گرفته تا قطب‌های سینمایی جهان می‌کوشند تا با به عاریت گرفتن شخصیت ها و افتخارات گذشته ایران، برای خود شکوهی کاذب خلق کرده و کشورهایشان را در چشم نسل نوپا و نوجوان خود بزرگ و تاریخی معرفی کنند تا از این طریق بتوانند غرور ملی در بچه‌های خود تولید کنند. این کارشناس در پایان افزود: یک کشور اروپایی تکه سنگی از یک بنای تاریخی کشورشان را که متعلق به یک بنای سیصد ساله بوده را در قابی شیشه ای آنچنان تبلیغ می کنند که تا مدتها در معرض دید مردم آن کشور قرار می گیرد، حال آنکه ما بیش از پانصد بنای تاریخی و آثاری با قدمت چند هزار ساله داریم و نظام آموزش رسمی ما هرگز نمی خواهد اینها را ببیند و نشان دهد. |
