از ماست که بر ماست

این ضرب المثل بر گرفته از این شعر ناصر خسرو می باشد. که تمثیلی است برای بیان غرور وتکبرآدمی .غرور و خود بینی چشم خرد آدمی را کور می کند و او غافل از حکم قضاقدر ، پیش خواهش های نفسانی می رود و سر انجام خود را در چنگال ناکامی و بد بختی گرفتار می بیند و او در می یابد که این بدبختی از خود  اوست.

در ادامه اشعار این ضرب المثل

روزی ز سر سنگ  عقابی  به هوا خواست          وندر    طلب   طعمه   پر   و   بال  بیار   است

بر  راستی  بال  نظر  کرد  و  چنین   گفت           امروز    همه    روی    جهان   زیر  پر  ماست

بر   اوج   چو   پرواز   کنم    از   نظر    تیز           می بینم   اگر   ذره ای   اندر   تک   در یاست

گر   بر  سر  خاشاک  یکی  پشه   بجنبد           جنبیدن   آن   پشه   عیان   در    نظر  ماست

بسیار   منی   کرد   و ز   تقدیر    نترسید           بنگر ، که از  این چرخ جفا پیشه چه برخاست

ناگه   ز کمینگاه   یکی   سخت    کمانی           تیری   ز  قضای    بد    بگشاد    برو   راست

بر   بال    عقاب  آمد  آن   تیر   جگر   دوز            وز  ابر   مر  او  را  به  سوی خاک فرو کاست

بر   خاک   بیفتاد   و  بغلتید  چو    ماهی            وانگاه   پر  خویش  گشاد از  چپ  واز راست

گفتا عجب است این ،که زچوبی و ز آهن             این  تیزی  و  تندی  و  پریدن  ز کجا  خاست

زی  تیر  نگه  کرد  و  پر  خویش  برو   دید             گفتا "ز که نالیم؟که از ماست که بر ماست"