ترس از اجتماع و افت تحصیلی
آیا کودک شما هم جز آن دسته از بچه هایی است که به شدت خجالتی هستند؟ آیا از روبه رو شدن با دیگران و شرکت در جمع ترس و واهمه دارد؟
ترس بیمارگونه از روبه روشدن با دیگران، عدم توانایی در سخن گفتن و... از جمله علائم هراس از اجتماع است. این نگرانی های شدید در غالب موارد، زندگی فرد را دچار را مشکل می کند. یکی از پیامدهای این مسئله در کودکان، افت تحصیلی است. در واقع کسانی که تمایلی به معاشرت با دیگران ندارند، بیش از بقیه دچار شکست در تحصیل می شوند.
این پریشانی و اضطراب باعث می شود که این افرادهشت برابر دیگران، از مشکلات مربوط به شغل و زندگی خصوصی خود گله مند باشند. همچنین احتمال افسردگی نیز در این گروه سه برابر بقیه است. به طور کلی، افرادی که از این نوع ترس و هراس رنج می برند نسبت به دیگران رضایت کمتری از کیفیت زندگی دارند.
گریز از جمع و افت تحصیلی
اما جالب ترین موضوعی که دانشمندان در این باره کشف کرده اند این است که چنین ترسی در موارد بسیار منشا افت تحصیلی است. همچنین افراد گرفتار این مشکل معمولا بیشتر از دیگران مردود شده و یا ترک تحصیل می کنند. ترس از صحبت کردن در حضور دیگران یکی از علل اصلی این مسئله است. ترس اجتماعی همچنین تا حد بسیار بالایی فرد را از فعالیت و پیشرفت بازمی دارد. در موارد حاد، حضور در کلاسی که چند نفر در آنجا هستند می تواند اضطرابی به همراه داشته باشد که گوش دادن و یادگیری را مختل می کند.
ترس معمولی یا هراس اجتماعی؟
کاملا طبیعی است که پیش از صحبت کردن در مقابل جمعی غریبه دچار ترس و دلهره شویم. اما اگر این حالت به ترسی مزمن و مشکلی لاینحل تبدیل شود، باید آن را مشکلی واقعی قلمداد کرد. این اضطراب قبل از هر چیز ترس از این است که دیگران نسبت به فرد احساس منفی داشته باشند و از او انتقاد کنند. به طور کلی این حالت واکنش های بازدارنده، شرایطی را به همراه دارد که می تواند باعث لکنت زبان در جمع شود. ترس بیمارگونه همچنین مشکلات زیادی چه شخصی یا شغلی را برای فرد به وجود می آورد. بنابر تحقیقی که درآلمان انجام گرفت این افراد همچنین بیش از دیگران دچار مشکلات بیکاری و از دست دادن شغل هستند، معمولا بیشتر داروهای آرام بخش استفاده می کنند و رضایت کمتری از روابط عاشقانه و صمیمی خود دارند. این بیماری در خانم ها بیش از آقایان دیده می شود. در تمام موارد، به ندرت ممکن است بیماری خود بخود درمان شود و در صورت ترس یا خجالت واقعا افراطی نباید در مراجعه به پزشک تردید کرد.