جزئیات «طرح جهاد سوادآموزی» معلم شهید

شهید جلیل پور معلم گچسارانی بود که طرح پیشنهادی خود با عنوان «جهاد سوادآموزی» را به نخست وزیر دولت موقت ارائه کرد و وی آن را به وزارت آموزش و پرورش ارجاع داد.

این طرح، پس از بررسی های لازم پذیرفته شد و از شهید جلیل پور تجلیل شد.

* او با زبان روزه به درجه رفیع شهادت نائل شد

شهید نوروز علی جلیل پور فرزند نجاتعلی متولد 17 فروردین 1329 شهرستان ایذه بود؛ وی دوران تحصیلات ابتدایی را در شهرستان مسجد سلیمان گذراند و سال های دبیرستان را در شهرستان گچساران (دبیرستان کورش سابق) با موفقیت به پایان رساند.

شهید جلیل پور دوره سربازی را به عنوان سپاهی دانش در شهرستان فریدن اصفهان گذراند و پس از دوره سربازی به عنوان معلم دوره ابتدایی توسط آموزش و پرورش گچساران در روستای چهار بیشه پذیرفته و مشغول به خدمت شد؛ هم زمان با تدریس در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته تعاون و بیمه های بازرگانی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

وی در تیرماه 1357 موفق به اخذ درجه لیسانس شد و در دبیرستان های دارالفنون و نواب صفوی در تهران شروع به کار کرد؛ شهید جلیل پور به مسائل دینی بسیار علاقمند بود و به امام خمینی (ره) عشق می ورزید؛ دوران خدمت شهید بیشتر در تهران بود و در حادثه جمعه سیاه 17 شهریور 57 (میدان ژاله سابق) حضور داشت.

در تاریخ 15 مردادماه 58 طی مراسمی ساده ازدواج کرد و حاصل این ازدواج 2 فرزند پسر و دختر است؛ او روحیه عالی و اراده ای قوی داشت.

یک بار از طرف هواداران رژیم منحوس پهلوی به جانش سوء قصد شد که دشمنان نافرجام ماندند.

شهید جلیل پور ذوق شاعری داشت و شعر می سرود؛ ضمن اینکه یک کتابخانه بزرگ نیز داشت. 

او در تاریخ 29 خرداد ماه 50 از پایگاه مقداد تهران برای اولین بار به جبهه اعزام شد و در تاریخ 10 تیرماه 61 در ماه مبارک رمضان با جمع دوستانش که همگی روزه بودند در سومار به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

* طرح جهاد سواد آموزی چه بود؟

شهید جلیل پور طرح بزرگ نهضت سوادآموزی را در مهرماه 1358 به وزارت کشور و دولت موقت ارائه داد.

طرح جهاد سوادآموزی

نسبت ترقی و پیشرفت هر کشور در تمام شئون بستگی نام به میزان باسوادان آن کشور دارد زیرا که افراد با هوشیاری و دانایی خود می توانند ضمن پیمودن راهی بهتر، ساده تر و نزدیک با امکانات موجود برای نیل به هدف که همانا تکامل افراد و انسانی شدن افراد جامعه و بی نیاز شدن آنان و رسیدن به استقلال کامل، دست هر اجنبی را که به نحوی برای تسلط و بهره وری از منابع طبیعی و نیروی انسانی ما دراز شده کوتاه نمایند.

برای پیکار با هر نوع مشکل اجتماعی فرهنگی، سیاسی و جمع آوری نیروی انسانی و اتحاد افراد جامعه قوانین و شگرد و ابتکارهای مختلف وجود دارد.

 با اعتماد و اطمینان راسخ مردم کشور ما به رهبر و مراجع تقلید خصوصاً به رهبر کبیر انقلاب که همواره در صدد اعتلای قوانین رسای اسلام هستند، حل مشکلات آسان تر و انسانی تر خواهد بود.

موضوع خاص ما در این طرح جهاد بر علیه جهالت و پی ریزی آموزش و پرورش نوین اسلامی و انسانی است که در دو طرح کوتاه مدت و درازمدت ارائه می شود:

ـ در هر حال برای اجرای طرح از متخصصین فن طبق وظیفه دینی و ملی انسانی خواسته شود که در آغاز اشتراک مساعی لازم را به عمل آورند و از قوانین و اصول و فنون انتخاب شده ابتدایی به عنوان خوراک استفاده شده و از معلمان و متخصصین سوادآموزی چه در آموزشگاه ها و چه در مدارس و چه در دانشگاه ها در دوره کوتاه مدت بهره بگیریم.

ـ برای کاربرد عملی طرح از تمام دیپلم ها و لیسانس های مشمول اعم از زن و مرد به جای خدمت سربازی استفاده کنیم.

ـ هر استان از نیروهای بومی به منظور شرکت در جهاد سوادآموزی استفاده کند.

ـ دولت برای اجرای این طرح توسط رسانه های گروهی برای مدت 24 ساعت استانداران را فراخواند، و به اطلاع آنان رسانده شود که در کوتاه ترین مدت از نیروهای داوطلب ثبت نام به عمل آورند؛ همچنین از تمام بیسوادان از سن 6 تا 40 ساله ثبت نام به عمل آورند.

ـ مکان جهاد سوادآموزی در تمام مساجد، ورزشگاه ها، باشگاه ها، کارخانه ها، و در مناطق محروم با استفاده از چادر مهیا شود و با دعوت قبلی از نیروهای باسواد پیکار علیه جهالت را شروع کنند.

ـ از آمادگی مردم انقلابی و از صداقت آنان در حفظ اصالت اسلام و گسترش آن در داخل و خارج بهره کافی بگیریم.

ـ تمام احزاب و جمعیت ها در این جهاد با تبلیغ و کمک مادی و معنوی خود بخشی از این جهاد را برعهده بگیرند.

ـ از تمام دانشمندان و مسئولان دعوت به عمل آید تا اصالت انسانی خود را به معرض نمایش بگذارند.

ـ از سپاه پاسداران و ارتش و ژاندارمری جهت تدارک و پشتیبانی استفاده شود.

ـ از افراد خیرخواه و محلی جهت تهیه مکان سوادآموزی و تهیه ملزومات استفاده شود.

ـ در زمانی که مجاهدین سوادآموز دوره تعلیم (آموزشی) را طی کنند، افراد مستعد را در مراکز بهداری برای کمک های بهداشتی آموزش داده و همزمان با طرح سوادآموزی کارشان را آغاز کنند.

ـ گسیل جوانان هر استان در همان استان ضمن اینکه از تمرکز آنها در مرکز جلوگیری می کند پیشرفت امور مذکور به علت محلی بودن کارسازتر خواهد بود؛ این طرح در تبلیغ مسائل مذهبی به زبان های محلی کمک می کند.