نیروی انسانی دغدغهمند و تغییر نگرش در تعلیم و تربیت، دو رکن پیشرفت آموزش و پرورش است
شهرری (پانا) - پژوهشگر شایسته تقدیر از سوی وزارت آموزش و پرورش، تغییر نگرش کادر آموزشی و پرورشی کشور را نسبت به هنر تعلیم و تربیت، گامی مهم در راستای پرورش دانشآموزان پژوهشگر در مدارس دانست و وجود نیروی انسانی دغدغهمند را لازمه پیشرفت کشور در حوزه پژوهش برشمرد.
ابراهیم مزاری، پژوهشگر فرهنگی آموزش و پرورش ناحیه یک شهرری که مدیریت پژوهشسرای رازی این ناحیه را بر عهده دارد، پس از سالها تلاش و افتخارآفرینی در حوزه پژوهش حرفهای، از سوی وزیر آموزش و پرورش به عنوان پژوهشگر شایسته تقدیر برگزیده شد.
شایسته ذکر است، این پژوهشگر برتر در دهه اخیر، بیش از ۱۰۰ اثر علمی-پژوهشی در قالبهای کتب و مقالات ارائه کرده که در همایشها و کنفرانسهای بینالمللی به نمایش گذاشته شده است؛ همچنین در بیش از ۲۰ طرح پژوهشی در سطح منطقه، کشور و بینالملل مجری و همکار اصلی بوده است.
مزاری، پژوهشگر شایسته تقدیر وزارت آموزش و پرورش در خصوص ویژگیهای یک پژوهشگر موفق در گفتوگو با پانا اظهار کرد: «یک پژوهشگر موفق، پژوهش را یک سبک و روش زندگی میداند؛ از این رو هر انسانی اهداف و معنایی برای زندگی خود برمیگزیند و یک پژوهشگر، به طور مداوم در جستوجوی حقیقت و معرفت نسبت به پدیدهها است؛ بنابراین وقتی این روش و سبک زندگی به سطح علم میرسد، پژوهشهای دانشگاهی همچون علوم اجتماعی، پزشکی، شیمی و فیزیک نمود پیدا میکند.»
وی در همین راستا افزود: «از دیگر ویژگیهای مهم یک پژوهشگر موفق، میتوان به حساسیت به رویدادها، دقت و ریزبینی به شکل شگفتانگیز، پیگیری و ممارست در دستیابی به نتایج پژوهش را نام برد؛ پژوهش یک فعالیت آسان نیست و در اکثر گامهای آن، مشکلات و چالشهای عدیدهای وجود دارد که ممارست، سختکوشی و پیگیری در کشف حقیقت، راه چاره آن است.»
این مقام مسئول که داوری چندین مجله علمی-پژوهشی ملی و بینالمللی از جمله فارابی را در پرونده خود داراست، در رابطه با چالشهای حوزه پژوهش، عنوان کرد: «پژوهش مواجه مستقیم با مشکلات و چالشهاست؛ اگر چالش یا مشکلی نباشد، پژوهش متولد نمیشود؛ از این رو برای انجام یک پژوهش مشکلات اداری، اقتصادی، زمانی، سازمانی، فرهنگی و مانند آن، همیشه وجود داشته است.»
مولف برتر آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران، تغییر نگرش در هنر تعلیم و تربیت را، لازمه پرورش دانشآموزان پژوهشگر در مدارس دانست و تصریح کرد: «اگر هنر تعلیم و تربیت ما در مدارس به سمتی رود که دانشآموزان به جای آوردن یک کیف پر از جواب (کتابها و دفاتر مشق)، با کیفی پر از سوال به مدرسه بیایند، یعنی هر یک از آنان یک پژوهشگر خواهد بود؛ بنابراین تحقق این مهم، نیازمند تغییر نگرش نسبت به هنر تعلیم و تربیت است؛ سیاستگذاری، سپس نهادینهسازی آنها و در نهایت توانمندسازی سازمان و سرمایههای انسانی در آموزش و پرورش را، نیازمند است.»
وی با اشاره به اینکه وجود آزمایشگاه و تجهیزات میلیاردی تضمین کننده حمایت از پژوهش نخواهد بود، اذعان کرد: «وجود نیروی انسانی دغدغهمند و پژوهشگر با تفکر و دیدگاه پژوهشی است که میتواند از آزمایشگاههای پیشرفته و افراد کارآزموده نهایت استفاده را برد؛ آموزش و پرورش تجهیزات بسیار و نیروهای کارآزموده دارد ولی مسئله در آن است که عرض کردم.»
شایان ذکر است عالیترین تبلور روحیه پژوهشی این پژوهشگر، در دوره پسادکتری دانشگاه تهران تجمیع پیدا میکند که اولین و تنها بورسیه دانشگاه تهران در گروه آموزشی بوده و در آن تحصیل کرده است؛ حال سه حوزه رهبری، آموزش و یادگیری علوم اعصاب و شناخت را در کنار هم قرار داده و با تفکر میان رشتهای و همگرا، به دنبال تولید پتنتها و نمونههای کاربردی از این علوم برای رهبران سازمانی است.