برگزاری جشنواره «ایران آینده» با محوریت شنیده‌شدن دغدغه‌های دانش‌آموزان
تهران (پانا) - جشنواره «ایران آینده» از یازدهم تا بیستم آبان در باغ کتاب تهران برای دانش‌آموزان نوجوان در حال برگزاری است.
جشنواره «ایران آینده» با همکاری و مشارکت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، شبکه امید، معاونت کودک و نوجوان موسسه فرهنگی تبیان و سایر نهادهای فعال در حوزه نوجوانان از ۱۱ تا ۲۰ آبان از ساعت ۱۵ تا ۲۲ در باغ کتاب تهران در حال برگزار است.
فراهم شدن فضای گفت‌وگو و تعامل دو طرفه با نوجوانان و دانش‌آموزان، این روزها تبدیل به یکی از دغدغه‌های مهم برای نهادهای فرهنگی، تربیتی و دانش‌آموزی شده است. چراکه ایجاد فرصت‌هایی برای دیده شدن، شنیده شدن و تبادل نظر برای دانش‌آموزان و نسل جدید، دشمنان ایران اسلامی را در دستیابی به اهداف شوم و پلید خود ناکام می‌گذارد.
جشنواره «ایران آینده» در حقیقت تلاشی در همین مسیر است. از جمله فعالیت‌های موسسه تبیان در این جشنواره، اکران فیلم‌های سینمایی کره‌ای با حضور ارزیابان و کارشناسان این حوزه و نیز ایجاد فضایی در قالب گپ و گفت مخصوص نوجوانان و دانش‌آموزان است که چهار قانون در این فضای گفتمانی وجود دارد؛ شامل: «بحث دو نفره نمی‌کنیم»، «نظرمان را صریح، ساده و مؤدبانه بیان می‌کنیم»، «بی احترامی و توهین نمی‌کنیم» و همچنین «اجازه صحبت به دیگران می‌دهیم و در بین کلام آن‌ها سکوت می‌کنیم».
حسین حق‌پناه معاون کودک و نوجوان موسسه فرهنگی تبیان که به گفته خودش تسهیلگری این فضای گفتمانی نوجوانانه را به عهده دارد در این باره به پانا اظهار داشت: «ما با فراهم آوردن این فضا یک ریسک کردیم چرا که خواستیم در فضایی که افراد کمتر از هر زمان دیگری انرژی و آمادگی گفتگو را دارا بوده و در عین حال نیاز به گفتگو و شنیده شدن هم دارند، فضایی با همین هدف را برای نوجوانان ایجاد کنیم تا به آنان فرصتی برای بیان مسائل و دغدغه‌هایشان داده باشیم.»
حق‌پناه در ادامه به چهار قاعده حاکم بر این فضا اشاره داشت و افزود: «ضمن رعایت این قواعد انتخاب موضوع نیز به عهده خود نوجوان است تا بتواند مسائل خودش را بیان کرده و اگر مایل بود راهکار آن‌ها را نیز ارائه دهد. در اصل مدار گفتگو خود نوجوان بوده و نقش ما صرفا تسهیلگر فضای گفتگو است تا بتوانیم به منظور پیشرفت گفتگو از حریم این فضای گفتمانی هم حفاظت کنیم.»
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر هدف برگزاری این فضای گفتمانی، گفت: «ما در این گفتگوها اصلا به دنبال نتیجه نیستیم، قصد نداریم اگر موضوعی مطرح شد حتما آن را به راه حلی برسانیم چراکه به اعتقاد ما خود تمرین گفتگو برای ما مهمترین نیتجه خواهد بود چون افراد در این فضا چگونگی صحبت با یکدیگر، چگونگی شنیدن یکدیگر، چگونگی برچسب نزدن به یکدیگر و قضاوت نکردن درباره یکدیگر را می‌آموزند.»
حق‌پناه ادامه داد: «ما ابتدا قصد داشتیم پیش از هر چیز، این را به خودمان ثابت کنیم که این کار شدنی است، ضمن سخت بودن و جنجال برانگیز بودن آن می‌شود همه چیز را به خود نوجوان سپرد و همچنین به او آموخت. از طرفی این آموزش به نحوی بزرگترهای آنان و حتی افرادی که از کنار این فضا عبور می‌کنند را هم شامل می‌شود، به این صورت که آنان را متوجه این موضوع کنیم که می‌شود با نوجوان صحبت کرد و بیشتر از سخن گفتن، او را شنید.»
معاون کودک و نوجوان موسسه تبیان در پاسخ به این سوال که این گفتگوها چه تأثیری بر روی نوجوانان ما خواهد داشت؟ اظهار کرد: «می‌توانیم از برچسب‌هایی که به نوجوانان زده می‌شود جلوگیری کنیم و برعکس او را توانمند، مسئول و انتخابگر ببینیم؛ ضمن اینکه نشان دهیم به او اعتماد داریم. از دیگر اثرات این گفتگوها می‌تواند گسترش و تکرار این سبک فضای گفتمانی در قالب‌های وسیع‌تر باشد.»
این کارشناس تصریح کرد: «نوجوان پس از ترک این فضای گفتمانی در مرحله اول چگونگی گفتگو را تمرین کرده است که سبب می‌شود در فضای بیرون از این‌جا هم راحت‌تر گفتگو کند کما اینکه می‌تواند خودش هم فضای گفتگو را فراهم کند؛ یعنی کسی را که تا پیش از این، او را نشنیده به شنیدن دعوت کند. همچنین می‌تواند ناگفته‌های خودش را راحت‌تر بیان کند چون تمامی این موارد را یک بار در همین فضای گفتمانی تمرین کرده است.»
وی ادامه داد: «ضمن اینکه نوجوانی که پیش از این چنین موقعیتی به او داده نشده و حالا وارد این فضا شده است پس از ترک این مکان امیدوار خواهد شد، چون حالا می‌داند کسی یا کسانی هستند که او را بشنوند، درک کنند و یا شاید برای مسائل او راه حلی داشته باشند.»
