در سال کنکور با دوستان خود چه کنیم؟
شما شبیه به پنج دوست صمیمی خود می شوید.
این جمله از پیتر دارکره پدر علم مدیریت است. احتمالا وقتی این صحبت رو کرده منظورش اخلاق و سطح درآمد بوده اما به نظر من این جمله در کنکور هم صدق میکنه.
یعنی این که رتبه کنکور شما هم تقریبا مثل دوستای صمیمیتون میشه.
مرحوم فروزانفر در زمان دانشجویی یادداشتی بر در اتاقش نصب کرده بود و روی آن نوشته بود از پذیرفتن دوستان به جز در تعطیلات آخر هفته معذورم. با نصب این یادداشت روی در اتاقش به دوستاش نشان داده بود که کسب علم و دانش به هم صحبتی با دوستان ارجح است. او تنها موقعی که می توانست دوستانش را ببیند که از درس فارغ شده بود.
اما ما چه باید بکنیم برای بقا دوستامون؟ با جمع دوستان آشنایان و رفت و آمدهای رسمی و غیررسمی خانوادگی چه باید بکنیم؟ آیا باید همه چیز را کاملا کنار بگذارید و وقت و انرژی خود را کاملا صرف درس ها بکنیم ؟
من بهتون بگم حتی اگه بخواید هم نمیشه....
دنبال کردن این نحوه درس خواندن حاصلی جز خستگی نداره. رقابتی که آمادگی چندین و چند ماهه می طلبه نمی تواند با بریدن کامل از جریان معمول زندگی به مقصد برسد. رفتار شما طی ماه های آمادگی برای کنکور بلکه یک سالی که برای این آماده شدن اختصاص می دهید نباید به خستگی روحی و روانی منجر شود و چه کسی بهتر از جمع دوستان همسن و سال که با سپری کردن ساعتی در بین آن ها به نشاط برسید. تفریح یکی از نیازهای مهم روانی هر انسان است. مثلا برای خود من بهترین دوستی ها به هنگام نوجوانی و پیش از بیست سالگی به دست آمد. دوستایی که هنوزم باهاشون در ارتباط هستم. پس به هیچ وجه جایز نیست از جوانی که خود را برای کنکور آماده می کند بخواهیم برای یک سال کمتر یا بیشتر از دوستانش ببرد و با آن ها قطع رابطه کند. دوستی و حلقه دوستان می تواند باقی بماند اما این بار با حساب و کتاب و دقیق تر و از روی برنامه ای از پیش مشخص تا به این ترتیب هم از تحلیل قوای روانی جلوگیری کنیم که می تواند در هر مراوده با دوستان تقویت شود و هم از برنامه درسی عقب نیفتیم.
رفت و آمد با دوستان کنکوری
جدا توصیه می شود از درس خواندن دو نفره سه نفره و گروهی بپرهیزید. خیلی وقت ها پیش می آید که پیش هم به هوای درس جمع شدیم و همه کار انجام دادیم به جز درس خوندن.
همه ما میدانیم وقتی در یک جای آرام و مشخص و با یک سری شرایط محدود مثل نشستن پشت میز و صندلی بهتر درس میخونیم پس لطفا این بهانه که من با دوستانم بهتر درس میخوانم را فراموش کنید. ممکنه دوسستون با شما تماس بگیرد و بخواهد که باهاش بیرون بروید اما شما موظف نیستید به همه درخواست های دوستانتون جواب مثبت بدید. در واقع شما به همراه دوستانتان می توانید گروهی تشکیل دهید که به همراه هم بیشترین بازده را داشته باشید . به این ترتیب که به تنهایی درس بخوانید ساعاتی از روز یا هفته را به تفریح و سرگرمی و رفتن به پارک و سینما بگذرانید. ساعات محدودی را برای مثال هر دو هفته یک بار برای تبادل اطلاعات و رفع اشکالاتی که ممکن است به وسیله دیگران حل شود اختصاص دهید.
دوستانی که کنکور ندارند!
رودربایستی را کنار بگذارید. تکلیف خود را روشن کنید اگر مسئله شما موفقیت برای کنکور است که میدانید کسی که درس نمیخاند به جز ایجاد احساس بدبختی چیزدیگری برای شما ندارد. شما به دوستی که درس نمی خاند نگاه می کنید و میبینید که خیلی به او خوش میگذرد و بیرون زندگی او را با درون زندگی خود که بدبختی و تست و کنکور است مقایسه می کنید . نتیج چی میشود؟ تازه اون دوست شما شروع به مسخره کردن شما هم میکنند.
اما این را بدانید که نباید تحت تاثیر چنین حرف هایی قرار بگیرید. نه فقط در این وضعیت بلکه در هر کجا و هر زمان دیگری که بخواهید با سعی و تلاش پله ای از پله های موفقیت را بپیمایید ممکن است با این صحبت روبه رو شوید که این مسخره بازی ها چیه در میاری؟ ولش کنن بابا از تو زرنگ تر زیاد هست یا تو نمی تونی و تو را چه به این آرزو ها . اما بدونید کسی که این حرف را میزند با گفتن این حرف ها میخواد تنبلی خود را توجیه کند.
سال های عمر به سرعت می گذرد و حرف ها و سخن هایی که بجا وبیجا می شنوید فراموش میشوند . زندگی شما را از دوستان و دوستان را از شما جدا می کند . تا چشم باز می کنید به میانه زندگی رسیده اید و دیگر باید زندگی شما روی غلطک افتاده باشد اما این امکان پذیر نیست مگر این که در مقابل کسایی که میخواهند شما را از آرزوهاتون دور کننند محکم بایستید.
چه کسی می تواند به شما خرده بگیرد که چرا با برنامه و منظم درس می خوانید ؟ که چرا قدر وقت خود را می دانید؟ که برای رسیدن به هدف های بلندمدتتان از هم اکنون نقشه می کشید؟ مسلما کسی که از نیروی چنین کاری محروم است تنها زمان حال را می بیند و نمی تواند تصوری از آینده داشته باشه. آینده ای که باید آن را تصاحب کرد و آسان به دست نمی آید. این را بدانید دوستانی که در زندگی انتخاب می کنید در سرنوشتتان نقش دارند و شریکند و شما نیز در زندگی آن ها موثرید و گاه در تصمیم گیری های آنها تاثیر دارید. از این رو باید از همین ابتدا در انتخاب دوست دقت کنید . در زندگی با هزاران نفر برخورد می کنید با صدها نفر آشنا می شوید ده ها نفر را به عنوان دوست انتخاب می کنید اما در این میان تنها چند نفری هستند که می توانید با آن ها روابطی صمیمانه برقرار کنید چون می توانند همدل هم صحبت و هم راز خوبی برایتان باشند. چه بسیار اشخاصی که دوستان خود را در اهداف بلند مدتشان شریک کرده اند و مایه پیشرفت آن ها شده اند و چه بسیار دوستانی که با عدم رعایت ظرافت های دوستی باعث طرد و دوری دیگران شده اند.
انتخاب دوست در سال کنکور
دوستانی انتخاب کنید که با آن ها راحت هستید . کسانی که شخصیت متعادلی دارند . کسانی که بتوانند افق های جدیدی پیش روی شما بگشایند . دوستان شما باید از جنس شما باشند . باید از نظر اجتماعی اقتصادی در یک حد باشید تا یکدیگر را به اجبار تحمل نکنید. باید حتی الامکان آرزوهایتان همسو باشد مخصوصا زمانی که برای کنکور آماده می شوید. مراوده با دوستانی را که در زندگی مسیر دیگری برگزیده اند محدود کنید. نمی شود شما در حال آماده شدن برای کنکور باشید و دوستی که هر روز او را می بینید در مغازه پدرش مشغول فروش لوازم یدکی اتومبیل باشد یا در چلو کبابی مشغول پذیرایی از مشتریان باشد. دوستان شما باید کسانی باشند که جزوه یا مطلب درسی جدیدی برایتان می آورند و فکر و ذکر آن ها نیز مانند شما فقط کنکور و قبولی در آن است. چقدر عالی خواهد بود دوستی داشته باشید که درتلاس برای صید بزرگترین ماهی است. کسی که می خواهد جزو نفرات اول رشته خود باشد و ناخود آگاه شما را نیز با خود پیش می برد . پیش تر از آن که می توانستید.
