دکلمه عید غدیرخم(6)
هیچ اندیشیده‌اید:
اگر پروردگار رحمان…
نعمت هدایت بشری را با صبر، ایثار و لطف نبوی درهم نمی‌آمیخت و در کف با کفایت شریفترین و برترین برگزیده خویش «محمد صلی الله علیه و آله»نمی‌نهاد….
فرجامی مبارک چون «غدیر» نداشت!
اگر خدای لطیف از سر لطف؛
هدایت نبوی را در برکه غدیر به زیور ولایت علوی نمی‌آراست…
اگر…
سفیر برگزیده‌ی او بت‌ها را نمی‌شکست و دیو جهل و ظلمت را از صحنه‌ی زندگی آدمیان دور نمی‌ساخت و جانشین صبور و مظلومش را مشعلدار راه حیات آدمیان قرار نمی‌داد…
اگر…
آئین پر ارج «محمدی‌صلی الله علیه و آله» را به نور روشن‌گر علم، عصمت و شجاعت حیدری منوّر نمی‌ساخت؛
اگر…
نهال نو پای دین احمدی و فرائض انسان‌ساز سَرمدی را از زلال غدیر آبیاری نمی‌کرد.
اگر…
به اکمال دین و اتمام نعمت‌های خدادادیش در وادی «غدیر» اراده نمی‌فرمود.
اگر…
پنج نور درخشنده (محمدصلی الله علیه و آله، علی علیه السلام، فاطمه علیها السلام، حسن و حسین علیهما السلام) را سبب آفرینش قرار نمی‌داد و وظیفه‌ی پیروی از ایشان و فرزندان پاک نهاد این قدیسان را در غدیر بر دوش انسانها نمی‌نهاد.
نه فقط آفرینش
سببی بر وجود نداشت
نه فقط توبه آدم
محملی بر پذیرش نداشت
نه فقط خورشید
بهانه‌ای بر گردش نداشت
نه فقط افلاک را
دلیلی بر پایداری نبود
که انسان؛
سرگشته و حیران
چونان ستوران
راه از چاه باز نمی‌شناخت
زنده بودن معنی نداشت
تلاش را مفهومی نبود
و هم اینک؛
در گرفتاری‌ها و مشکلات خویش
چه پناهی داشت؟
به کجا روی می‌آورد؟
به که متوسل می‌شد؟
از که حاجت می‌خواست؟
و برتر از همه
چگونه راه سعادت و کمال خویش را طی می‌نمود.
چگونه از صف دوزخیان خارج می‌شد،
و به کدام رهنمود به خیل بهشتیان می‌پیوست.
پس نه تنها در، گاه عبادت
نه فقط در سجده و سجده‌گاه
نه فقط چند لحظه و هر از گاهی
که مدام در همه حال…
باید خدای را بر نعمت تشیّع سپاس گفت.
و بر حاملان پیام غدیر درود و رحمت نثار کرد.
و مغفرت و علو درجه برایشان در خواست نمود.
و بر نشر و گسترش اهدافشان از خدا توفیق خواست.
و بر این خطابِ؛
خطابه‌گوی غدیر، رحمت عالمیان، سبب تعظیم و کُرنش فرشتگان و مورد تکریم کَوْن و
مکان که فرمود:
«پیام غدیر را پدران به فرزندان
و نسل‌ها به نسل‌ها برسانند.
. .»
لبیک گفت.
