دکلمه عید غدیرخم (5)

وقتی در دل شب به یاد علی می‌افتی، نیرو می‌گیری، به پرواز در می‌آیی و پا به پای فرشتگان مقرب، ملکوت اعلا را در می‌نوردی.

وقتی در گذر زندگی به زمین می‌خوری و تاب حرکت نداری، با یا علی گفتنی از جا بر می‌خیزی، نفس تازه می‌کنی و امیدوارتر از هر زمان به راه خود ادامه می‌دهی .

وقتی در زیر کوهواره ای از ناملایمات، افتان و خیزان علی را به کمک می‌خوانی، بی درنگ، سنگ زیرین آسیا می‌شوی، دیگر خم به ابرو نمی‌آوری و قدرت از دست رفته را باز می‌یابی.

وقتی در کارها درمانده می‌شوی و راه به جایی نمی‌بری، دست دعا به درگاه خدا بر می‌داری، با توسل به علی مشکلات را پشت سر می‌گذاری و شاداب چون گل شکوفا می‌شوی.

وقتی دست ارادت بر سینه می‌نهی و برای عرض سلام و ادب به ساحت مقدس علی رو به قبله می‌ایستی، درهای آسمان به رویت گشوده می‌شود و باران رحمت الهی درخت وجود پاییزی خشکیده از گناهت را طراوت می‌بخشد. سپس بهاری می‌شوی، یعنی جوانه می‌زنی و از نو گل می‌کنی.

وقتی ملول و دلتنگ از دست ابنای روز گار به آستان ملکوتی علی پناه می‌بری، آسوده خاطر می‌شوی، دوباره جان می‌گیری و در بهشت سبز کرامت مأوا می‌گزینی.

وقتی نام مبارک علی را بر زبان می‌رانی، بی اختیار اشک شوق از دو دیده فرو می‌باری، از غم و اندوه می‌رهی، آنگاه سر مست از جام ولایت در باغسار عشق و عرفان سیر می‌کنی و طربناک و با نشاط می‌آیی.

وقتی بر سجاده عبادت، خدا را به علی سوگند می‌دهی، حاجت روا می‌شوی، به آرامش می‌رسی و لبخند رضایت و شادی بر لب می‌آوری.

وقتی حجابهای ظلماتی را سد راه عشق و معرفت می‌بینی و با یأس و نومیدی به کنجی می‌خزی، می‌توانی با نور محبت علی پرده های ظلمت را از هم بدری و در سپهر فضل و کمال بال و پر بگشایی.

این همه عشق و امید و نشاط و شکوه و گشایش و رحمت از آن روزی برای بشریت به ارمغان آمد که سبزترین پیام عرشی محمد (ص) به جهانیان ابلاغ شد و رسالت غدیر به انجام رسید و مهر فروزان ولایت از افق دین دمید و فروغش تا زوایای اندیشه ها و اعماق جانها راه یافت. برای همین است که وقتی به غدیر می‌اندیشی، احساس می‌کنی بر ساحل اقیانوسی از کرامت و ایثار ایستاده ای.

غدیر گل کردو ولایت پاگرفت و علی آن آفتاب بی زوال بر تارک تاریخ خوش درخشید و حجابهای ظلمانی را پاک درید و هستی را رونق و زیور بخشید.

غدیر گل کرد و دین به کمال رسید و علی آن مرد میدان عقیده و جهاد دروازه های عشق و ایثار را فراروی نسلها گشود و مشعل رشد و رستگاری را نیک برافروخت.

غدیر گل کرد و نسیم رحمت وزید و علی آن چشم و چراغ آفرینش خردها را بیدار، دلها را روشن و اندیشه ها را بارور کرد.

غدیر گل کرد و جمال اسلام جلوه گر آمد و علی آن ساقی کوثر تشنگان حقیقت را از زلال چشمه سار حکمت و عرفان پاک سیراب کرد.

غدیر گل کرد و ایمان از نو شکوفا شد و علی آن گرامی‌یار و برادر رسول مؤمنان را امیر آمد.

غدیر گل کرد و باغسار با صفای رسالت به بار نشست و وحی و حیات معقول دوام و قوام یافت.

غدیر گل کرد و علی وار زیستن را، علی وار به زندگی نگریستن را و علی وار در نماز گریستن را به آدمیان آموخت.

غدیر با علی گل کرد و شکوفا شد و به بار نشست.

- با بیدل وارسته ای که قرآن ناطق بود و آیینه تمام نمای پیمبر.

- با انسان کاملی که سالک وادی تسلیم و رضا بود و گنجینه‌ی فضیلت و تقوا.

- با پیشوایی که معلم اخلاق بود و دژ تسخیر ناپذیر ایمان.

- با شکوه بی مانندی که دلش جهان معانی بود و کلامش آب زندگانی.

- با بزرگمردی که در راه اسلام جانفشانی ها کرد و وجود مبارک خود را سپر بلای پیامبر نمود.

- با شیر دلی که بر ستمگران دنیادار بی درد می‌خروشید و صفوفشان را درهم می‌شکست.

- با کعبه آمالی که بسان پدری مهربان به حمایت از ستمدیدگان می‌پرداخت و جوانمردانه مستمندان را می‌نواخت.

- با فرمانروایی که چون پیامبرش با پرچم خویش در آوردگاه پیش می‌فرستاد، جبرئیل از راست و میکائیل از چپ همراهی اش می‌کردند و هرگز از پهنه نبرد باز نمی‌گشت تا خدای بزرگ به دست با کفایت وی پیروزی می‌آفرید.

غدیر گل کرد و تاریخ را آبرو داد و شهره آفاق شد.

در غدیر ولایت به نام علی رقم خورد، بلوغ انسانیت به نمایش در آمد و عدالت در عمل بروز و ظهور یافت.

در غدیر آفتاب بیداری طلوع کرد، گلزار دین شادابتر از همیشه رخ نمود و حقایق ایمان نیز جلوه گر شد.

غدیر در اصل میراث گرانبهای هستی است و تماشا گه التزام و تعهد و رسالت انسان.

غدیر رهگشاترین پیام قرآن است و والاترین آرمان انسانی اسلام.

غدیر دقیق ترین معیار سنجش ارزشهاست و ارزنده ترین نعمت ماندگار الهی برای آدمیان.

غدیر با شکوهترین یوم الله است و حیاتی ترین روز تاریخ.

غدیر جاودانه ترین ندای آسمانی وحی است و تابناکترین سنت حضرت ختمی‌مرتبت.

غدیر خاستگاه خلافت راستین است و هنگامه تبلور معنویت.

غدیر روز تعیین سرنوشت حیاتی اسلام است و رمز حماسه سرخ تشیع.

غدیر شعر بلند رهایی است و شعار هدفدار آزادی.

غدیر گل کرد و زندگی را معنا بخشید و بر سر زبانها افتاد.

با گل کردن غدیر، این والاترین پدیده اجتماعی و دینی، خط مشی تکامل انسان و جامعه در اسلام شکل گرفت و حق وصایت بر همگان آشکار شد و این افتخار بزرگ و جاودان به امر خدا و به دست نبی نصیب علی آمد.

غدیر با علی گل کرد و مگر براستی کسی جز علی را می‌توان شایسته چنین مقامی‌شامخ دانست؟ شخصیتی بی نظیر و ممتاز که فکر و اندیشه بشر هنوز هم از درک ارزشهای وجودی شگفت انگیز وی ناتوان است.

در فضیلت این بزرگمرد تاریخ همین بس که نه تنها خدای تعالی آیاتی را در شأنش فرو می‌فرستد، بلکه پیامبر بزرگوار اسلام نیز آن حضرت را وصی و وارث و خلیفه و برادر خود و مولا و رهبر و پدر امت می‌خواند و نیکبختی و رستگاری انسان را در پیروی از او و فرزندان گرانقدرش که ستارگان پر فروغ هدایتند، می‌داند.

مجموعه صفات گرانقدری که در وجود ملکوتی علی بن ابی طالب (ع) فراهم آمده است، بر نبوغ فکری شگرف و عظمت روحی حیرت انگیزش دلالت دارد و از آن روست که همگان به چشم ارادت در او می‌نگرند و از او به بزرگی یاد می‌کنند.

چه عزتی غرور انگیزتر از این که امیری سحرگهان اشکبار به درگاه خدا آید و زبان به دعا و نیایش و ثنا گشاید.

چه فضیلتی پسندیده تر از این که دادفرمایی دل جز به حق و عدالت نسپارد و جان عزیز نیز بر سر آن بگذارد.

چه شرفی خوشایندتر از این که جوانمردی دنیا را به گرفتن پر کاهی از دهان موری نستاند، بل سه طلاقه اش گرداند.

چه کرامتی ارزنده تر از این که مولایی سر بر خاک اخلاص و بندگی ساید و مسجود فرشتگان قدسی آید.

چه افتخاری بالاتر از این که فرزانه ای در کعبه آفتابی شود و سرانجام در محراب عبادت ارغوانی گل کند.

شگفتا که این نشانه های بی مانند را جز در امام علی (ع) آن غدیری مرد نامتناهی نمی‌توان جست، همو که خلاصه کائنات است و گزیده موجودات؛ و در پرتو ولایت اوست که زندگی صبغه ای الهی به خود می‌گیرد، طراوتی روح پرور می‌یابد، پاک سعادت آفرین می‌شود و همای رحمت سایه افکن می‌آید.