جاذبه های طبیعی استان گیلان
سفیدرود
سفیدرود از استان های کردستان، آذربایجان سرچشمه می گیرد. از استان زنجان می گذرد و در استان گیلان به دریای مازندران می ریزد.
رود آستاراچای
رود آستارا مرز میان ایران و جمهوری آذربایجان است. کناره های این رودخانه از درختان انبوه و بیشه زارها پوشیده است و جلوه ای زیبا دارد.
کَرگان رود
این رود بزرگ ترین رودخانۀ ناحیۀ غربی با منطقۀ تالش است. شاخۀ اصلی و میانی این رودخانه از ارتفاع 3000 متری سرچشمه می گیرد و با شاخۀ شمالی در ارتفاع 350 متری به هم می پیوندند. این رود از شهر "هشت پر" می گذرد و پلی بر روی آن است.
شفارود
شفارود دومین رودخانۀ پرآب منطقۀ تالش است. شفارود در مسیر خود جوی بارهای متعدد و کوچک را از دو سو در آغوش می گیرد و با شیبی تند در ناحیۀ "پونل" وارد جلگه می شود.
ماسوله رودخان
این رود از ارتفاعات ماسوله سرچشمه می گیرد و در منطقۀ سرایان به "زیگل" و "لیکوند" تغییر نام می دهد. حداکثر ارتفاع حوزۀ رود ماسوله 3000 متر است. ماسوله رود در "چومثقال" وارد تالاب انزلی می شود.
رود شاخزر
رود شاخزر یا جمعه بازار، که از ارتفاع 3000 متری «مته خانی» سرچشمه می گیرد. در محل ورود به مرداب انزلی "سیادرویشان" نامیده می شود. این رود پیش از رسیدن به مرکز تالاب انزلی، شاخۀ "بهمیر" را در برمی گیرد.
لنگرود رودخان
این رود از ارتفاعات 500 متری جنوب لاهیجان، در حوالی منطقۀ آهندان، سرچشمه می گیرد. این رود با پیمودن یک پیچ بسیار بزرگ به نام "زاکی بر رودخان"، با پیچ و خم های دیگری جادۀ آستانه – لاهیجان را در غرب شهر طی می کند و در امتداد جنوب غربی – شمال شرقی جریان می یابد.
شلمان رود
این رود در محور جادۀ رودسر – لاهیجان نسبتا پرآب است و دو شاخه مهم به نام "تاق ور" از طرف غرب و "شلمان رود" از طرف شرق دارد و در حدود سه کیلومتر پایین تر از شلمان، در یک خم بزرگ به طول 5/2 کیلومتر، "کیارود" به آن می پیوندد و سپس رودخانه با چند پیچ و خم بزرگ و کوچک، به دریای خزر سرازیر می شود.
پل رود
این رود بزرگ ترین رود شرق گیلان است. یکی از شاخه های بزرگ آن "چاک رود" است که در غرب تا ناحیۀ "کلیشم" و "موسی کلایه" در مقابل رستم آباد در مسیر سفیدرود ادامه دارد.
دریای خزر
با وسعتی در حدود 438.000 کیلومتر مربع، بزرگ ترین دریاچۀ جهان است. این دریا در میان ایران و کشورهای روسیه، ترکمنستان، قزاقستان و آذربایجان گسترده است. کناره های جنوبی آن، از خلیج مختوم قلی تا آستارا، به خط ساحلی ایران مربوط است. دریای خزر بیش از 6380 کیلومتر ساحل دارد که در حدود 992 کیلومتر آن از آستارا تا مصب رود اترک متعلق به ایران است. چشم انداز شمالی کناره های آن را دریای نیلگون و تا حدودی آرام خزر تشکیل می دهد و چشم انداز جنوبی آن را (جز بخش غربی که بیشتر آن مرتفع و مردابی است)، جنگل های انبوه دامنه های البرز پوشانده است. در فرا سوی جنگل ها، قله های سربه فلک کشیده و پوشیده از برف خودنمایی می کنند که زیبایی خاصی به منطقه بخشیده اند.
چشمه ی آب گاز سنگرود
در روستای سنگرود از توابع دهستان عمارلو شهرستان رودبار قرار دارد.
چشمه کلشتر منجیل
این چشمه حدود یک کیلومتر پایین تر از سد سفیدرود در فاصله پانصدمتری جاده اصلی قزوین به رشت قرار دارد.
چشمه آب معدنی ماسوله
در ابتدای ورودی شهر تاریخی ماسوله در کنار پارک شهر قرار دارد.
چشمه چشماگل
در روستای طالم از توابع سنگر قرار دارد.
چشمه ماستخور
در روستای ماستخور نزدیک رودبار در جبهه غربی سد منجیل قرار دارد.
چشمه آب معدنی سجیران
در اشکور بالا، نزدیکی روستای سجیران واقع است.
چشمۀ آب معدنی زمزمه
این چشمه در شهرک ماسوله در کنار رود خلشتربا (ماسوله رودخان) قرار دارد. آب چشمه، مواد آهنی فراوان و طعمی تلخ دارد. رنگ آب در طول مسیر آن تا "ماسوله رودخان"، نارنجی است.
چشمۀ آب معدنی علی زاخوانی
این چشمه بالاتر از بازار ماسوله قرار دارد و آب آن، از طریق لوله ای با دبی (آبدهی) سه لیتر در ثانیه به خارج جریان می یابد. آب چشمه، دارای "بی کربنات" است و در درمان نارسایی گوارشی بسیار مؤثر است.
چشمۀ آب شورلاکان
در انتهای جادۀ رشت – لاکان، یک جادۀ خاکی دیده می شود که این نقطه را به شهر صنعتی متصل می کند. در میانۀ جاده، روستای "آقاداناپیر" قرار دارد که در شرق آن، جنگل انبوه و زیبا دامن گسترده است. چشمۀ آب شورلاکان، در دل این جنگل و در جنوب رشت قرار دارد.
چشمۀ چشماگل سه شنبه
این چشمه در روستای "طالم سه شنبه" از توابع بخش سنگر در 12 کیلومتری جادۀ رشت – قزوین واقع شده است.
چشمه های آب معدنی سنگرود
این دو چشمه در روستای سنگرود از توابع دهستان عمارلو (رودبار) واقع شده اند و به چشمه "آب گاز" و چشمه "آب کولور" معروف هستند.
چشمۀ آب معدنی سجیران
این چشمه در منطقۀ "اِشِِکوَر بالا" در بالادست روستاهای نیلوجیرکل و سجیران (در قسمت شمال شرقی) قرار دارد.
تالاب انزلی
از جمله زیباترین مناظر آبی گیلان است. این تالاب محل تخم ریزی آبزیان و پناهگاه و مأمن پرندگان بومی ومهاجر است. در داخل تالاب ، جزایر زیبایی وجود دارد ودوشهر زیبای انزلی وآب کناردرساحل آن قراردارند.
تالاب امیر کلایه (شیخ علی کل(
تالاب امیر کلایه که در گذشته آن را "شاله کل" هم می نامیدند، در بخش "شیرجو پشت" در شمال لاهیجان و در 28 کیلومتری شمال غربی لنگرود، در نزدیکی جادۀ بندر کیاشهر (حسن کیاده) به لنگرود قرار دارد.
تالاب استیل
" تالاب زیبای استیل" یکی از جاذبههای طبیعی شناخته شده و مهم شهر آستارا به شمار میرود، این تالاب در 7 کیلومتری شهر آستارا در حاشیه جاده لوندویل به آستارا قرار دارد.
جنگل های
گیلان از مناظر طبیعی زیبای گیلان است. جذابیت جنگل های گیلان در تنوع گونه های جنگلی آنهاست و همین امر آنها را از جنگل های سوزنی برگ متمایز می سازد. سطح زمین های جنگلی گیلان را در فواصل درختان ، فرشی از چمن می پوشاند. جنگل های گیلان با این بستر سبز، امکانات زیادتری را از نظر تغذیه ، حیات وحش و اوقات فراغت فراهم ساخته است. جنگل های سراوان - نزدیک رشت – جنگل های تالش، جنگل های لاهیجان و جنگل های دیلمان از جمله جنگل های زیبا و دیدنی گیلان است.
ییلاق های واقع در مسیر دره رودخانه پل رود
دره بسیار زیبای پل رود، پس از گذشت از روستای دیماین به نواحی ییلاقی این ناحیه می رسد. دره پل رود به دو شاخه تقسیم می شود و هر یک به ییلاق های واقع در مسیر خود می رسد.
ییلاق های دیلمان و اسپیلی
ییلاق های این ناحیه ، هم از نظر چشم انداز و هم از نظر آثار تاریخی و فرهنگی دارای اهمیت بسیار است. ییلاق های نواحی رودبار ؛ این ییلاق ها را می توان به دو قسمت تقسیم کرد: نخست ییلاق های واقع در شرق سفیدرود که عمدتاً در عمارلو، توتکابن و پره سر قرار دارند.
ییلاق های تالش و آستارا
ماسوله جنوبی ترین ییلاق تالش است و پس از آن ییلاق های ماسال و شاندرمن قرار دارند. ییلاق « تالش دولاب »، ییلاق « مریان»، ییلاق « سوباتان » در این منطقه ، از این زمره اند. شهر آستارا، از طریق گردنه حیران به نواحی ییلاقی آستارا مربوط می شود.
نواحی ییلاقی جواهر دشت
در ارتفاعات شرق گیلان قرار دارد و ییلاق نواحی چابکسر و واجارگاه و رحیم آباد به شمر می روند.
ییلاق های واقع در مسیر دره رودخانه پل رود
دره بسیار زیبای پل رود، پس از گذشت از روستای دیماین به نواحی ییلاقی این ناحیه می رسد. دره پل رود به دو شاخه تقسیم می شود و هر یک به ییلاق های واقع در مسیر خود می رسد.
ییلاق های دیلمان و اسپیلی
ییلاق های این ناحیه ، هم از نظر چشم انداز و هم از نظر آثار تاریخی و فرهنگی دارای اهمیت بسیار است. ییلاق های نواحی رودبار ؛ این ییلاق ها را می توان به دو قسمت تقسیم کرد: نخست ییلاق های واقع در شرق سفیدرود که عمدتاً در عمارلو، توتکابن و پره سر قرار دارند.
ییلاق های تالش و آستارا
ماسوله جنوبی ترین ییلاق تالش است و پس از آن ییلاق های ماسال و شاندرمن قرار دارند. ییلاق « تالش دولاب »، ییلاق « مریان»، ییلاق « سوباتان » در این منطقه ، از این زمره اند. شهر آستارا، از طریق گردنه حیران به نواحی ییلاقی آستارا مربوط می شود.
نواحی ییلاقی جواهر دشت
در ارتفاعات شرق گیلان قرار دارد و ییلاق نواحی چابکسر و واجارگاه و رحیم آباد به شمر می روند.
رشته کوه های غربی
رشته کوه های غربی گیلان که بلندی های تالش، ماسوله و پشت کوه را در بر می گیرد و از درۀ رود آستارا تا تنگ منجیل گسترده است. این رشته کوه مانند سدی میان آذربایجان و دریای مازندران قرار گرفته است و مانع عبور بخار آب به ناحیۀ آذربایجان می شود. از قله های مهم این ناحیه، قلۀ "بکروداغ" یا "بغروداغ" و "ماسوله داغ" با بیش از 3000 متر ارتفاع است. "بغروداغ" و دریاچۀ نئور از یخچال های معروف این رشته کوه ها هستند.
رشته کوه های شرقی
این ناحیه شامل چندین چین خوردگیِ موازیِ نامتقارن با جهت غربی – شرقی است که از درۀ سفیدرود به سوی مشرق – تا کوه های استان مازندران – ادامه دارد و ناهمواری های ناحیه های دیلمان، لاهیجان، عمارلو و خزران را در برمی گیرد. شیب تند دامنه ها به سوی دریای مازندران و شیب کم آن، به سوی درۀ شاهرود است. از قله های مهم آن می توان به "درفک کوه" با ارتفاع 3500 متر و خشتچال با ارتفاع 3600 متر در شهرستان تالش اشاره کرد. از قله های مهم دیگر استان گیلان، یکی قلۀ شاه معلم با ارتفاع 3096 متر در شهرستان فومن، و دیگری سمام کوه با ارتفاع 2250 متر در شهرستان رودسر است.
ماسوله
در ضلع شرقی یکی از رشته کوههای تالش قرار دارد. این محل که به سبب نوع معماری خانه هایش شهرتی جهانی یافته است، در شیب کوه واقع شده و نمای خانه های پله ای آن در دامنه سرسبز و سر برافراشته کوه ها و رودخانه ی خروشان "ماسوله رودخان" که از خط القعر دره می گذرد، از دل انگیزترین و دیدنی ترین مناظر گیلان و ایران است.
کیاشهر
همواره مردابی زیبا در دامان نیزارها خفته است و پوشش گیاهی دل انگیز دارد. این منطقه، یکی از زیباترین فضاهای روستایی استان است.
هرزویل
عمر روستای استثنایی هرزویل، بر پایه مدارک معتبر از 1000 سال هم بیش تر است. ناصر خسرو، شاعر نام دار ایران به این روستا سفر کرده و از آن در سفرنامۀ خود نام برده است. در این روستا درخت سروی وجود دارد که بیش از 1000 سال عمر دارد. آرامگاه آقا سید محمود مرندی و امام زاده ابراهیم که مورد توجه مردم اند، در این روستا قرار دارند.