جاذبه های طبیعی استان قزوین
چشمه آبگرم خرقان
به فاصله 95 کیلومتری قزوین به همدان در کنار جاده واقع شده است. در این منطقه رودخانه ابهر رود عبور می کند که آبهای معدنی خرقان پس از مصرف به آن ریخته می شوند. آبهای چشمه خرقان از دسته آبهای کلروه سدیک و بیکربناته کلسیک گرم با PH اسید و سیلیس می باشند. آب این چشمه ها مشابه آبهای معدنی سالن موتیه-فرانسه و بوربون-فرانسه بوده که در درمان دردهای عصبی، سیاتیک و رماتیسم مؤثر می باشد. در عفونت های مجاری تنفسی، تورم گلو و حلق و برنشیت مزمن به صورت استنشاق، بخار و دوش بینی مؤثر می باشد. آشامیدن این آبها در عفونت های دستگاه گوارش از قبیل سوء هاضمه ناشی از ضعف قواء توأم با یبوست، احتقان و تشمع کبدی نیز مفید می باشند.
چشمه یله گنبد _ قزوین
یله گنبد دهی است از دهستان قاقازان بخش ضیا آباد شهرستان قزوین که در شمال غربی قزوین واقع شده است. در شمال ده مذکور به فاصله 15 کیلومتری آن با راهی سخت و کوهستانی چشمه ای است به نام آبگرم یله گنبد. این چشمه در کف دره ای که از آن رودخانه کوچکی عبور می کند و به شاهرود می ریزد از زمین خارج می شود. آب چشمه معدنی یله گنبد از دسته آبهای معدنی بیکربناته کلسیک آهن و گازدار خیلی گرم می باشد. استحکام در این آب به سبب وجود گاز کربنیک و گرمای آن تسکین دهنده و ضد درد می باشد. می توان از این آب در درمان بیماریهای عصبی-مفصلی، رماتیسم و عصبی استفاده نمود. آشامیدن آن نیز در کار دستگاه گوارش، کبد و مجاری صفرا و بیماریهای معده و روده ای و نیز بیماریهای تغذیه ای موثر می باشد.
غار قلعه کرد
در 140 کیلومتری جنوب غربی شهر قزوین واقع شده و مسیر دسترسی به آن از طریق جاده روستایی آبگرم بخش آوج به سمت مغرب به روستای حصار ولیعصر و بعد از عبور از برجهای دو گانه خرقان به سمت شمال به روستای علی آباد و در نهایت به روستای قلعه کرد منتهی می شود. دهانه غار قلعه به سمت جنوب شرقی بوده، ارتفاع آن حدود 8 متر و عرض آن حدود 9 متر به صورت نیم دایره است. این غار دارای یک راهرو بوده که به دهانه چاهی که عمود بر دهلیز اصلی است منتهی می شود و پس از عبور از مدخل چاه به فضایی منتهی می شود که دارای ستونهای قطور استالاکیتت و استالاکمیت در رنگهای مختلف است. تالار اصلی غار به دهلیزها و شاخه های فرعی منتهی گردیده که خود شاهکاری از طبیعت است و آویزه های آهکی بعضی از قسمتها از سقف تا کف غار کشیده شده است. در کف غار نیز حوزه های کوچک آبی تشکیل شده و سنگهای سفید آهکی به سبک زیبایی هر بیننده ای را متحیر می سازد.
غار ولی گشنه رود
بخش قاقازان شرقی، 60 کیلومتری قزوین، در مسیر جاده روستای آلولک-گشنه رود واقع شده است. دهانه آن رود به شمال بوده و طول آن حدود 2 و عرض آن نیم متر است. این غار در منطقه نسبتاً نیمه معتدل و سرد کوهستانی که دارای درختان ارس هستند واقع شده و به نظر می رسد محل امکان و استقرار انسانی بوده باشد.
غار یخی انگول
بخش رودبار شهرستان، روستای دینک واقع در 40 کیلومتری شمال غرب قزوین. این غار از نوع غارهای یخی بوده و دهانه آن به سمت جنوب غرب است. غار عباس آباد، بخش آوج، آبگرم غار چهل دختر، بخش مرکزی
دریاچه اوان
بزرگترین و زیباترین دریاچه در منطقه قزوین، دریاچه اوان نام دارد که به فاصله 75 کیلومتری قزوین در جاده قزوین-معلم کلایه و در پایین دست روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد قرار گرفته است. این دریاچه با مساحتی کمتر از شش هکتار دارای آب شیرین بوده و طول آن در طولانی ترین قسمت 275 متر و عرض آن 325 متر است، عمق دریاچه نیز از یک تا 20 متر در نوسان میباشد. در تابستان دریاچه محل ماهیگیری، آب تنی و قایق سواری بوده در پاییز مأمن پرندگان مهاجر نظیر قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح دریاچه قابل اسکیرانی است. طریق چشمه های کف دریاچه و نزولات آسمانی تامین می شود.
الموت
منطقه الموت جزو ناحیه کوهستانی واقع در شمال قزوین بوده و ارتفاعات آن جز رشته کوههای البرز است این منطقه از شمال به دهستانهای دو هزار و سه هزار تنکابن، از شرق به طالقان، از غرب به رودبار و از جنوب به طالقان و پشکلدره محدود می شود. رشته کوههای البرز در منطقه الموت دارای قلل معروف و بزرگی است و سه محور عمده کوهنوردی در این مسیر به ترتیب ذیل وجود دارد:
- محور گرما رود پیچ بن-سیالان، با ارتفاع 4250 متر، دهستان سه هزار تنکابن
- محور اوان-خشچال با ارتفاع 4150 متر، دهستان دو هزار تنکابن
- محور هیر، ویار، گون کول،کلاچای
دره اندج
یکی از مهمترین مناطق در رودبار الموت دره اندج است که با توجه به قابلیتهای زیست محیطی، وجود غارهای طبیعی و نوع بافت کوههای آن همیشه برای استقرار انسان ها مناسب بوده است. در طول دره اندج و مسیر رودخانه تعدادی غارهای طبیعی دیده می شود که از نظر موقعیت جغرافیایی و شرایط زیست محیطی به نظر می رسد محل سکونت آدمیان در زمانی بوده که بشر هنوز فاقد فرهنگ ساختن سر پناه بوده.
دره نینه رود
این دره در نزدیکی روستاهای هیر و ویار واقع شده و با رود پر آبی که در آن جاری است یکی از مناطق ییلاقی و زیبای رودبار شهرستان، محسوب می شود که پر از فندق زارهای سرسبز بوده و قسمتهای شمالی و مرتفع آن دارای مراتع خوش آب و هوا است. یکی از قدیمی ترین مسیرهای آمد و شد بین گیلان و قزوین از این دره می گذشته است که بخشهایی از راه سنگ فرش آن سالم به جا مانده است.
منطقه ییلاقی پیچ بن
این منطقه نسبتاً مرتفع با ارتفاع حدود 2500 متر در شمال شرقی الموت و بر سر راه معروف "سه هزار" قرار دارد و یکی از زیبا ترین مسیرهای راهپیمایی قزوین به شمال ایران است. چمنزارهای زیبای ییلاق خوش آب وهوا به گردنه مشهور "سلج انبار" با ارتفاع تقریبی 3000 می پیوندند که بخشی از رشته کوه البرز غربی است و مرز طبیعی استانهای قزوین و مازندران محسوب می گردد.
دامنه های جنوبی سیالان
دامنه های جنوبی سیالان در شمال شرقی الموت واقع و از ییلاقهای زیبا و سرسبز استان قزوین است. از "هنیز" که مرتفع ترین و شمالی ترین آبادی این منطقه محسوب می شود هر چه به سمت شمال پیش می رویم هوا خنک تر شده و پوشش گیاهی نیز تغییر می کند.
قله خشچال
این قله را می توان از مسیر راه قزوین-الموت و زواردشت نظاره گر بود. زواردشت در قسمت شمالی دریاچه اوان قرار دارد. برای دستیابی به قله مرتفع خشچال، از کنار دریاچه دو مسیر صعود وجود دارد، مسیر اول از طریق یالی است که از بالای دریاچه به طور مستقیم تا قله پیش می رود. مسیر دوم از درون دره زواردشت تا زیر قله ادامه می یابد این مسیر به محلی به نام "چشمه گلپری" می رسد که علاوه بر چشمه دارای پوشش انبوهی از بوته زارهای گلپر است.
منطقه شکار و تیر اندازی ممنوع الموت
این منطقه از نظر تنوع حیات وحش جانوری و زنجیره غذایی طبیعت از غنایی منحصر به فرد در استان و نیز در کشور برخوردار است. با توجه به اقلیم کوهستانی الموت و ویژگیهای منحصر به فرد منطقه انواع پرندگان شامل: عقاب، هما، کبک، کبک دری، کبوترسانان و لاشخور، تیهو، گنجشک سانان شامل؛ سهره و بلبل ها و انواع پستانداران، گیاه خوار و گوشت خوار شامل: کل و بز کوهی، گراز، پلنگ، خرس قهوه ای، خرگوش، خارپشت، جوجه تیغی، روباه، شغال و جوندگان منحصر به فرد و گونه های ممتاز بزرگ و کوچک را در خود جای داده است. روستای آتان,ایوان سنگی نیاق,تارم,ییلاق فردوس,ییلاق شامه دشت سیردان