آرام کردن ذهن کودک

برای برخی کودکان،آرام کردن افکار مضطرب، دشوارتر از دستیابی به آرامش جسمانی است.اغلب اوقات، آنها وقتی می خواهند در پایان روز استراحت کنند، نتیجه برعکس می شود.در طول روز ،کودک مشغول است و وقت زیادی برای نگران شدن ندارد در حالی که شب ها ذهن او آزاد است که پرسه بزند و معمولا پبرامون نگرانیها دور می زند.بنابراین، اگرچه ممکن است متناقض به نظر برسد، برای آرام کردن ذهن، کودک باید متمرکز شود.وقتی ذهن نقطه تمرکزی دارد، نمی تواند نگران شود.

تمرکز ذهن

برای متمرکز ذهن فعال، چند روش مفید وجود دارد.برای نمونه اگر فرزندتان تمرین تنفس انجام می دهد، از او بخواهید بر هوایی که فرو می برد و بیرون می آورد، متمرکز شود و به کودک بگویید حتی اگر نگرانی یا اضطرابی به ذهنش رسید، بازهم بر هوایی که از سوراخ بینی عبور می کند متمرکز شود، شمارش اعداد هم ذهن را متمرکز می کند. برای همین است که از قدیم می گفتند موقع خواب، مثلا از یک تا 100 بشمارید.

برای برخی کودکان، تمرکز بر مواردی که واقعا برایشان کسالت آور است می تواند مفید باشد و آنها را به خواب ببرد. یک دختر کوچولو می گفت که با خیره شدن به دیوار اتاقش به قدری حوصله اش سر می رود که خوابش میگیرد.

هرکار ذهنی که به تمرکز نیاز داشته باشد،مانع نگرانی می شود.برخی افراد نگران انقدر می خوانند یا جدول حل می کنند تا خسته بشوند.به علت تاثیر آرامش بخش تمرکز است که معمولا میبینیم کودکانی که از مدرسه می ترسند پیش از رفتن به مدرسه بسیار نگران تر از هنگامی هستند که به مدرسه می رسند و کارشان شروع میکنند و در ضمن به همین دلیل است که تماشای منفعلانه تلوزیون ، معمولا آرامش بخش نیست.

تجسم

تجسم چیزی لذت بخش یا آرامش بخش، اغلب به کودکان خردسال کمک می کند تا فکرشان را از نگرانی یا درد دور کنند.کودک را تشویق کنید که صحنه دلخواه  را با تمام جزئیات، صداها، حس ها، بوها و مزه ها تجسم کند.اضافه کردن یک شخصیت اطمینان بخش مانند پدر یا مادر،دوست یا قهرمان قصه به صحنه نیز میتواند مفید باشد و برای نمونه، یک پسرکوچولو وقتی روی صندلی مطب دندانپزشک نشسته بود،تجسم می کرد که با قهرمان تلوزیونی محبوبش، در شهر بازی در حال گردش است.

کودکتان را به تمرین تشویق کنید

نمی توان کودکان را مجبور کرد که این تمرین ها را انجام دهند.فقط می توان آنها را تشویق کرد. اگر شما هم همراه کودک در این تمرینها شرکت می کنید و شاد می باشید، به احتمال زیاد همکاری کودک هم بیشتر می شود.امتیاز دیگر روشهای آرامش بخش، این است که مزاحم کسی نیستند.بنابراین، کودک وقتی نگران می شود، میتواند این روشها را به کار ببرد، بدون انکه هیچ کس مطلع شود.این نکته برای کودکانی که از مضطرب بودن خود خجالت می کشند، جذاب است.با این همه، اگر کودک تمایلی به همکاری نشان نداد او را مجبور نکنید.بهتر است کودکان را تشویق کنید که روش های گوناگون سازگاری را امتحان کنند و خودشان تصمیم بگیرند کدامیک برایشان مفید است تا آنکه درباره هر روشی بگومگو کنید.