آیا می دانید مدرسه و معلم ورزش احسان حدادی بوده که توانسته سرنوشت این قهرمان را عوض کند تا پله های طرقی را طی کرده و به عنوان نایب قهرمانی المپیک برسد؟ برای اینکه بیشتر با این موضوع آشنا شوید، این گزارش را بخوانید.
دوومیدانی اگر اصلی ترین رشته ورزشی بازیهای المپیک نباشد، می توان آن را پیشانی بازیها قلمداد کرد. ورزشی که در 48 ماده مردان و زنان برگزار می شود و طی آن بیش از دو هزار ورزشکار از بیش از 200 کشور دنیا برای رسیدن به 132 مدال بازیها از هیچ تلاشی فروگذار نمی کنند. حال وارد شدن به جمع مدال آوران در این رشته پراهمیت می تواند برای ورزش کشور بسیار با ارزش باشد. با اطلاع یافتن از این آمار و ارقام است که درمی یابیم مدال نقره ای که حدادی در لندن بدست آورد، چقدر ارزش دارد.
با این وجود نشستن پای صحبتهای قهرمانان ایرانی که تمام عشق و وجودشان به اهتزار در آوردن پرچم خوش رنگ کشورشان در میادین بین المللی است، در نوع خود جالب و دوست داشتنی است. در ادامه پای سخنان احسان حدادی خواهیم نشست و صفحات زندگی او را ورق می زنیم.
برداشت نخست، شیطنتهای دوران نوجوانی
احسان از دوران بچگی خود که شیطنتهای خاص خودش را داشته این چنین می گوید: «از بچگی زیاد شیشه شکستم. وقتی که به شمال سفر می کردیم و سنگی را بر روی دریا پرتاب می کردم، بیشتر از 10 ثانیه طول می کشد تا به آب برسد.»
او علاقه زیادی به پرتاب داشت و در ابتدا در مدرسه به عنوان دروازه بان فوتبال با دیگر هم کلاسهای خودش ورزش می کرد، اما بعد از آن به یکباره به ورزش هندبال علاقمند شد. او مدتی در تیم مدرسه و محله دروازه بان بود؛ ولی گویا دست تقدیر برای او نقش دیگری را رقم زده بود. نقشی که او را تا بالاترین قله های ورزش کشاند.
احسان حدادی اتفاقاتی که زندگی اش را به سمت دوومیدانی و ورزش قهرمانی کشاند را در چند جمله کوتاه این چنین بیان می کند: «روزی در مدرسه مشغول بازی هندبال بودم که وقتی توپ را به سمت دروازه پرتاب کردم، تیرک دروازه شکست. حالا نمی دانم که تیر دروازه مشکل داشت یا ضربه من قوی بود، اما همان موقع معلم مدرسه من را به ورزش دوومیدانی تشویق و ترغیب کرد.»
از آن موقع به بعد بود که احسان به سمت ورزش دوومیدانی و ماده پرتاب وزنه روی آورد و در نخستین گام آغاز ورزش خود موفق شد وزنه را 9 متر پرتاب کند و نفر دوم استان تهران شد. پس از این حضور و کسب مقام دوم در استان تهران ورزش قهرمانی و حرفه ای خود را به صورت رسمی آغاز کرد. فیزیک مناسب، تمرینهای مداوم و پشتکار باعث شد حدادی قدم به قدم به جلو حرکت کند.
برداشت دوم، آغاز ورزش قهرمانی
حدادی نخستین بار در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در سال 2004 مدال طلا را به چنگ آورد. چندی بعد این قهرمانی را در مسابقات جوانان جهان در گروستو ایتالیا تکرار کرد و نخستین مدال جهانی را برای دوومیدانی ایران به ارمغان آورد و در سال 2005 با پرتاب دیسک به مسافت 65.25 متر رکورد آسیا را شکست و مدال طلای قهرمانی دوومیدانی آسیا را در شهر اینچهاون، کرهجنوبی به گردن آویخت.
حدادی در بازیهای آسیایی 2006 دوحه، قطر با رکورد 65.38 متر پس از 32 سال ایران را صاحب مدال طلای بازیهای آسیایی در رشته دوومیدانی کرد و او عنوان قهرمانی مسابقات قهرمانی آسیا 2007 در عمان پایتخت اردن را نیز به دست آورد و در مسابقات قهرمانی دوومیدانی جهان 2007 در اوزاکا به مقام هفتم رقابتها رسید.
برداشت سوم، حدادی در جمع بهترینهای دنیا
وی پس از آن بارها در مسابقات داخلی و خارجی رکورد خود را بهبود بخشیدهاست و رکورد فعلی او 69.32 متر است که در سوم ژوئن 2008 در مسابقات جایزه بزرگ تالین، استونی به جای گذاشت. او که یکی از شانسهای اصلی قهرمانی در المپیک 2008 در پکن بود، اما با یک بدشانسی با عنوان هفدهمی به کار خود پایان داد.
حدادی در بازیهای آسیایی 2010 گوانگژو مدال طلای این دوره از مسابقات را کسب کرد و رکورد بازیهای آسیایی را دوباره بهبود بخشید.
او در سیزدهمین دوره رقابتهای دوومیدانی قهرمانی جهان در دایگو کره جنوبی 2011 هم توانست با رکورد 66 متر و 8 سانتیمتر پس از نمایندگان آلمان و استونی به مقام سوم رقابتهای دوومیدانی قهرمانی جهان دست یابد. حدادی دوومیدانی ایران را صاحب اولین مدال تاریخ این رشته کرد. او درحالی این مدال را کسب کرد که بدون مربی و به تنهایی بار مسئولیتش را به دوش می کشید.
برداشت چهارم، مدال المپیک
احسان حدادی در مسابقات المپیک 2012 لندن در مرحله مقدماتی در گروهA این مسابقات قرار گرفت که با اولین پرتاب که65.19 متر بود، به فینال این مسابقات راه پیدا کرد ودر فینال، پرتاب اول خود را به میزان 68.19 متر پرتاب کرد ودر پرتاب دوم خود 64.09 متر و در پرتاب سوم 67.28 متر و در پرتاب چهارم خود 66.98 متر و پرتاب پنجم را با خطا انجام داد و در نهایت صاحب گردن آویز نقره گردید. احسان حدادی موفق به کسب این مدال که اولین مدال تاریخ دوومیدانی تاریخ المپیک برای ایران بود، شد.
برداشت پایانی، اهدای مدال ارزشمند المپیک به کودکان سرطانی
احسان پس از بازگشت از رقابتهای المپیک لندن و در پی حادثه زلزله آذربایجان شرقی خود را به محل این حادثه رساند. او همچنین مدالی را که با تلاشهای فراوان به چنگ آورد، به کودکان سرطانی تقدیم کرد.