الگوی فعالیت آموزشی و تربیتی مدارس در شرایط کرونایی

روندهای جهانی در مورد بازگشایی مدارس و شیوه فعالیت آن‌ها، بیانگر تمایل شدید جوامع به شروع و گسترش آموزش‌های حضوری برای دانش آموزان است و امروزه بسیاری از کشورها در این جهت حرکت کرده و روند بازگشایی مدارس را آغاز کرده اند. مطالعات نشان می‌دهد حضور دانش آموزان در مدرسه، نقش معلم در تربیت و یادگیری و تأثیر تعلیم و تربیت حضوری در دانش آموزان، بی‌بدیل و غیرقابل جایگزین است و افت تحصیلی آشکار و پنهان ناشی از توقف آموزش‌های حضوری، قابل توجه بوده و ممکن است در آینده نتایج و آثار جبران ناپذیری بر دانش آموزان، نظام آموزشی و جامعه در ابعاد مختلف بگذارد. علاوه بر آن استمرار تعطیلی مدارس بر وجوه دیگر شخصیت کودکان و نوجوانان که مرتبط با مقوله تربیت و یادگیری است، تأثیر منفی دارد و تبعاتی چون تأخیر در روند جامعه پذیری نوجوانان و اجتماعی شدن آن‌ها، تغییر در سبک زندگی و الگوهای رفتاری، کم تحرکی و فعالیت بدنی اندک، استفاده زیاد از تلفن همراه و حضور در فضای مجازی و... ابعاد دیگری از پیامدهای سوء توقف آموزش‌های حضوری بر دانش آموزان است. از این رو، از سوی سرپرست وزارت آموزش و پرورش، بخشنامه «الگوی فعالیت آموزشی و تربیتی مدارس در شرایط کووید 19»، برای سال تحصیلی 1401-1400 ، به ادارات کل آموزش و پرورش استان ها ابلاغ شد.

بر اساس این گزارش، مدیریت و راهبری بازگشت به آموزش های حضوری مدارس به‌صورت آرام و تدریجی و بهبود کیفیت خدمات آموزشی و تربیتی و کاربرد اقتضایی روش‌های ترکیبی (حضوری و غیرحضوری) در فرآیند یاددهی و یادگیری، از اهداف اصلی این بخشنامه ذکر شده است.