مراقب باشیم فرزندانمان با چه کسانی دوست می شوند

معصومه حاتمی گفت: با شروع شدن کلاس های درس و مدرسه نگرانی های والدین هم شدت می گیرد، زیرا فرزندانشان وارد محیطی می شوند که افراد با اخلاق و سلیقه های مختلف حضور دارند و فرزندی که ناآگاه باشد، می تواند تحت تأثیر دوستی ناباب، در مدرسه یا حتی مسیر مدرسه ضررهای زیادی را به خود، خانواده و جامعه تحمیل کند و پلیس نیز از مردم خواسته تا موارد مشکوک را گزارش دهند.

این استاد روانشناس با اشاره به تأثیر ارتباط با دیگران بر سلامت روان و روح کودکان تصریحکرد: داشتن دوست و هم صحبت می تواند در کاهش اضطراب و افسردگی به بچه ها کمک کند، بنابر این هرچه افراد با دوستان خود صمیمی تر باشند شادتر خواهند بود و خودشان می توانند به مرور زمان برای مشکل هایی که در زندگی آن ها پدیدار می شود راه حل های درستی بیابند به طور کلی بچه هایی که دوستی سالم را در دوران ابتدایی زندگی خود تمرین و تجربه کرده اند در آینده مدیران بهتری برای زندگی خود هستند.
وی در ادامه افزود: محبوس کردن فرزند و ارتباط نداشتن با دنیای خارج کار منطقی و درستی نیست زیرا ارتباط با دیگران از کارهای ضروری به شمار می رود بنابر این در قدم نخست باید والدین هنجارها را به درستی از دوره کودکی به فرزند خود آموزش دهند و آنان را با افراد سالم و با ادب که در دسترس هستند مانند بعضی از همسایه ها و فامیل که خانواده روی آن ها شناخت دارند، ارتباط دهند.
باید توجه داشت که نصیحت کردن افراد به خصوص بچه ها روش درستی نیست، بنابر این به فرزند خود بیاموزید که حین دوستی چه مواردی را مورد توجه قرار دهد، ضمن آنکه پدر و مادرها باید سعی کنند با خانواده دوست فرزندانشان آشنا شوند تا از سالم بودن رفتار و کردار آن ها آگاه شوند.

این استاد روانشناس با اشاره به این که آموزش دوست یابی کار دشواری است که والدین باید با صبر آن را آموزش دهند، افزود: باید والدین به یاد داشته باشند که این موضوع فقط با ارائه واکنش مناسب و پرهیز از انتقادهای تند مؤثر است آنان به تدریج از سه سالگی باید فرزند خود را با محیط خارج از خانواده آشنا کنند و از همان دوران آموزش دوست یابی و روش انتخاب بهترین دوست را البته بر اساس شرایط سنی به فرزندانشان ارائه کنند نکته مهم فرزندانی هستند که در مقطع راهنمایی قرار دارند و باید توجه کنیم این دوره در جامعه شناسی و روان شناسی به دوران بحرانی معروف است بنابر این والدین باید به صورت غیرمستقیم بر مستقیم بر عملکرد فرزند خود نظارت داشته باشند.
وی تصریح کرد: اگر والدین به مرور اعتماد فرزند خود را جلب کنند بچه می آموزد که در صورت بروز هرگونه مشکل آن را برای پدر و مادر خود بازگو کنند و از آنان راه حل درست بخواهد، به این ترتیب والدین به فرزندان خود یاد می دهند اگر فردی برای آنان مزاحمت ایجاد کرد و سعی در فریب یا اغفال آن ها داشت از او دور شوند و موضوع را با خانواده خود مطرح کنند.