سرود حضرت علی (ع)
یکی بود و یکی نبود و خدا بود
خدا بود و خدا بی انتها بود
خدا می خواست دین تنها نباشد
محمد (ص) در زمین تنها نباشد
علی را از بهشت آورد در خاک
به خاک تشنه، او چون چشمه پا
چو آمد، کعبه شد گهواره او
روان شد آیه ها درباره او
علی با غصه و غم آشنا بود
علی با درد مردم آشنا بود
برای بی پناهان آشیان ساخت
برای بی نوایان سفره انداخت
در اینجا از بدی ها درومان کن
در آنجا به علی محشورمان کن
جدا از او مکن مارا، خدایا
در این دنیا و آن دنیا، خدایا